วันพฤหัสบดีที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2550

วันหยุด กะ พี่ผักบุ้ง


วันก่อน คุณหยง แห่ง ไดฯ  http://black.diaryclub.com/
สะกิดมาว่า ไดฯ ที่ผ่านมา ผักหวาน ฉายเดี่ยว
ไม่มี พี่ผักบุ้ง เหรอ พี่ผักบุ้งไปไหน

เออ.. จริงด้วยจิ  ไดฯ วันนั้น ไม่มีรูปพี่ผักบุ้งเลย
แม่ ก็มัวแต่ยุ่ง ๆ ที่ ผักหวาน ไปทำงานด้วย
เลยลืม พี่ผักบุ้ง ไปแป๊ปนึง (แป๊ปเดียวจิง ๆ ลูก)

วันนี้ เลยแก้ตัวใหม่

 
เอาเรื่อง พี่ผักบุ้ง เยอะ ๆ
เริ่ม ด้วย วันนี้  ไม่ได้ไปทำบุญเลยคะ
ต้องไปส่ง พี่ผักบุ้ง เพราะ พี่ผักบุ้ง
มีนัด กะ เพื่อน ๆ เพื่อซ้อม คิดท่ารำ ประกอบเพลง
พระราชนิพนธ์ ใกล้รุ่ง ของ วิชานาฎศิลป์


พี่ผักบุ้ง บอก นัดกัน ประมาณ 9 โมง
ที่บ้าน อัญจัง
แต่ ผักบุ้ง ต้อง แวะรับ นีน่า ก่อน
เพราะ จากบ้านเรา ไป บ้านอัญจัง
ต้องผ่าน บ้านนีน่า แต่ แม่ นีน่า ไม่ว่าง ไปส่ง
เลยให้ เราแวะรับ ได้เลย ลูกจ๋า  มะมีปัญหา ค่า

 
ผักหวาน กรี๊ดกร๊าดใหญ่ เหมือนเดิม ดูเธอจะชอบเพื่อนพี่สาวเธอทุกคน^^

แต่ ขอโทษ คะ มันเป็นวันหยุดมั้งคะ
กว่าจะ พร้อมเพรียงกัน ออกบ้าน ก้อ 9 โมงกว่าแล้ว ^^”

กะลังไปจอดรถ หน้าบ้านนีน่า
อัญจัง ก็โทรมาตาม ผักบุ้ง ว่าถึงไหนแล้ว
พรรคพวกมาครบกันหมดแล้ว
(นัดกันทั้งหมด 7 คน มั้งคะ)


แล้ว ผักบุ้ง กะ นีน่า นี่ บ้านใกล้ อัญจัง กว่าทุกคนเลย
แต่มา สายกว่าทุกคน  (อะจึ๋ยยย)
ถึง บ้านอัญจัง  9 โมง 44 นาที  คร้าบบบ
ป้า ขอโทษ นะ ทุกคน

 

 
ออกบ้านสาย  แม่เลย ลืม ติดกล้องมาด้วย
เลยมิได้ถ่ายรูปทุกคน เสียดายยยย มากกกก
เพื่อน ๆ ผักบุ้ง จ๋วย ๆ ทั้งน้านนนนน

เลยได้ถ่าย แต่ตอน ไปรับกลับ
ซึ่ง ทุกคน กลับกันหมดแล้ว
เหลือ 2 คน (นีน่า กะ ผักบุ้ง) นั่นแหละ
บอก ยังไม่อยากกลับ เลยไม่โทร บอกให้มารับ
แต่คนอื่น ๆ พ่อ แม่ เค้า มารับกลับกันไปหมดแล้ว
เพราะบางคนบ้านก็อยู่ไกล
(อย่าง น้องดิว อยู่ แม่จัน มั้งคะ ถ้าจำไม่ผิด ใช่ป่าวลูก)



 
 

พอส่ง ผักบุ้ง เสร็จ ก็เลย ไป Big C
วันนี้ ไปกัน 3 คน (แม่ พ่อ ผักหวาน)
ซื้อของใช้ในบ้านนะคะ หมดไป  2,129.50 บาท
โหยยย หยองคะ ไม่อยากไปบ่อย ก็แบบนี้อะคะ
นี่แค่ ของใช้ในบ้านนะเนี้ย ^^

 
แล้ววันนี้ เลยแวะไปร้าน ซีเอ็ด
ได้แล้วคะ หนังสือ ที่กะว่า จะซื้อ ให้ ผักหวาน
เมื่อวันก่อน แต่ไม่ได้ซื้อ
เพราะ ไม่มีใครคอยจับคุณเธอไว้



แต่..เป็นกระดาษ แบบบางนะคะ
ไม่ค่อยถูกใจเท่าไหร่
แต่ ชอบ ตรงเนื้อหา และรูปภาพคะ
แจ่มดี เพราะผักหวาน ชอบรูปสัตว์ ต่าง ๆ

เธอจะตื่นเต้น และชอบเปิดดู
แล้วเราก็สอนให้เธอเรียกชื่อสัตว์ นั้น ๆ คะ
แต่ถ้าเป็นแบบ กระดาษแข็ง
เหมือนที่ซื้อจากคุณเก่งพิม ละก็


เริดดด เลยคะ  มันทน ใช้ได้นาน
แต่ ไม่มีคะ โดยเฉพาะ บ้านเรา ตจว. แบบนี้ เฮ้อ!
แต่ก็มีเหมือนกันที่เป็นแบบกระดาษแข็งทั้งเล่ม
แต่ไม่ใช่แบบที่เราต้องการนะสิคะ
(ทำไม หลาย แต่ จังงะ!)



ซื้อของเสร็จ ก็กลับคะ ใน Big C ไม่ได้ ถ่ายรูป เลยคะ
ก็เหมือนเดิม ๆ อะคะ แล้ว ก็ซื้อของเยอะ
เลย ไม่สะดวก ถ่ายแล้ว พ่อ2ผัก ก็มักจะเขิน อิอิ

 

 

แล้ววันนี้ ก็ไม่มีไร
แต่ นึกได้ว่า รูปตอนเป็น เบบี๋ ของ พี่ผักบุ้ง
มีแต่ รูปที่ถ่ายด้วย ฟิล์ม
เพราะ สมัย สิบกว่าปีมาแล้ว ตอนนั้น ไม่แน่ใจว่า
มีกล้องแบบสมัย นี้รึยัง (ดิจิตอล)
เพราะ ตอนนั้น ยังเด็ก ๆ อยู่ค่า  (คลอดผักบุ้ง ตอนอายุ 24 ค่า)

เลย เอารูปพี่ผักบุ้ง ที่อัดไว้ (เยอะแยะมาก)
มาถ่ายอีกทีด้วยกล้องดิจิตอล
แล้ว เอามาลง ไดฯ เก็บไว้มั่งดีกว่า



มีหลาย เวอร์ชั่น มากค่า
แต่ เวอร์ชั่น ที่เป็น เบบี๋ มาก ๆ
(ประมาณ แรกเกิด ถึงช่วง 1 ขวบ)
จะมีเป็นแบบภาพไม่ค่อยชัดคะ

เพราะ อย่างที่บอก ตอนนั้น เด็ก ๆ
ก็กลัว สารพัด กลัว ว่าแสงแฟลช จะเป็นอันตรายต่อตาลูก
เลยไม่ได้ใช้แฟลช รูปเลยไม่ชัด อะไรประมาณนี้ ฯลฯ
จำไม่ค่อยได้ (น่าจะแก่แล้ว)

หรือไม่ก็ กล้อง น่าจะเป็น กล้องราคาถูก
เลยเอารูป ที่มีอยู่ในอัลบั๊ม มาถ่าย ๆ ๆ
วันนี้ ขอลงเฉพาะ เวอร์ชั่นเบบี๋ ก่อนคะ อิอิ
แล้วต่อไป ก็จะมีอีก เป็นไปตามช่วงวัยของ เขาคะ
(ชมภาพสไลด์ แบบเต็ม ๆ ด้านบนเลยจ้า!)


แล้ว พี่ผักบุ้ง ก็โทรให้มารับ ประมาณ 5 โมงเย็นมั้งคะ
รับพี่ผักบุ้ง กะ นีน่า
ส่ง นีน่า ที่บ้านเสร็จ ก็หา ข้าวเย็นทานคะ
วันนี้ ฝากท้อง กะร้านศรีตรัง คะ
ซื้อ ใส่ถุง ไปทานที่บ้านคะ
ทานที่ร้าน มะหวายยย  วิ่งจับผักหวาน ไม่ทันแน่ 




อ้อ!  ตอนออกจากบ้าน อัญจัง ได้ซักพัก
ฝนก็เทลงมาคะ หนักมาก
แต่ พอใกล้ ถึงบ้านเรา ไม่มีคะ ไม่มีฝน ซักเม็ด
ถนนแห้งงงงง  ห่างกัน ไม่ถึง 10 โล เอง อะ



กลับถึงบ้าน ก็ กิจกรรม ปกติ ทั่วๆ ไปอะคะ
ตอนเย็น อากาศ ดี ผักหวาน ก็วิ่งเล่นหลังบ้านไปเจอเจ้าตัวนี้คะ


อย่างที่บอก ผักหวาน เค้าจะชอบ และตื่นเต้น กับสัตว์ทุกประเภท
ชี้ให้ดูใหญ่ เลย ยืนดูนานมาก ไม่ไปไหนซักที
แม่เลย ชักรูป เก็บไว้ซะเลย

หวัดดีคับ มาแอบถ่ายป๋มทามมายคับ!

..หมดแระคะ วันนี้..
*** วันนี้ปิดท้ายด้วย รวมรูป ผักหวาน อีกจักหน้อยเน้อเจ้า ***



Cursors from DressUpMyspace.com

วันพุธที่ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2550

ผักหวาน มาทำงาน กะแม่ (อีกแล้ว!)


ช็อตนี้ ถ่ายก่อนออกจากบ้านตอนเช้าคะ^^

วันนี้  ยายเอ้ย (พี่เลี้ยงผักหวาน)
คุณหมอ นัด ไปฟังผลตรวจ จากการที่เข้าโรงบาล เมื่อเดือนที่แล้ว

ไม่มีทางเลือกคะ  ต้อง พา ผักหวาน มาทำงานด้วย
จะลา ก็มิได้ เพราะ เป็นวันสิ้นเดือน (30-5-50)
และ เจ้านาย ก็ไม่อยู่ (เราต้องเป็น รูกไก่ ด้วย)
และ เจ้าหน้าที่ ที่พอจะช่วยแทนกันได้ ก็มีธุระ
ลาล่วงหน้าไว้แล้ว ไป ตจว. (แม่ฮ่องสอน)

โอวววว  จิตตินันท์  มิสามารถ ค่า
มิสามารถ จะหยุด ได้เลย ในวันนี้
ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใด ก็ตาม ดังนั้น
ผักหวาน ต้อง มาทำงาน กะ อิแม่ เจ้า

 
ครั้งนี้ เป็นครั้งที่ 3 แล้ว
ที่ ผักหวาน มาทำงาน กะแม่
แต่ ครั้งนี้ ต่างจาก 2 ครั้งก่อน เพราะ คราวนี้เธอมาเดี่ยว
2 ครั้งก่อน มี พี่ผักบุ้ง มาคุม และ มาเล่นด้วย

แต่คราวนี้ เธอก็ ดูคุ้นเคย กะ สถานที่
คุ้นเคย กับทุกคน ที่นี่ เป็นอย่างดี
เธอ วิ่งไปนู่น มานี่ หา คนนั้นที คนนี้ที


ป้าเจี๊ยบ ขวัญใจเด็ก ๆ ลูกพนักงานทุกคนเลยค่า


ช่วงเช้า แม่2ผัก มิสามารถ ดู ผักหวาน ได้เต็มที่เลย
ต้องปล่อย ให้เล่น กะคนนู้น คนนี้ไป เห็น พ่อ2ผัก มาเล่นด้วยแป๊ป ๆ

พอจัดการ กะงาน เรียบร้อยทันเวลา ไปแล้วระดับหนึ่ง
[ซึ่งช่วงจัดการงาน ผักหวาน ก็จะวิ่งมาหา เป็นระยะ ๆ คะ]
[ก็ต้องมีอุ้มกันบ้าง อุ้มผักหวาน ไป ทำงานไป สนุกนักหละ !!]

11 โมงกว่า ๆ งาน ทุกอย่าง ก็เริ่มเบาลงแระ
ทุกคน ก็ออกไป ตามเส้นทางที่กำหนดกันแล้ว
เหลือใน office  เพียง 3 คน คือ แม่2ผัก ผักหวาน และ พี่นก
แต่พอเที่ยงนิด ๆ พี่นก ก็ออกไปรับหวานใจ  ไปทานกลางวัน



ทีนี้ ก็เหลือ กัน 2 แม่ลูก
ก็ทานกลางวันกัน  เป็น ข้าวมันไก่ คะ (ยืมรูปชาวบ้านมาคะ มะใช่ของจิง)
ของจริง ไม่สวยแบบนี้หรอกคะ แล้วก็ไม่ทันถ่ายรูปหรอกคะ



ทานข้าวกันเสร็จ  ก็เอานมให้ผักหวาน ต่อ
ว่าจะกล่อมให้นอนซะหน่อย
เราจะได้สบาย มั่ง

**** อีกใจนึง ก็คิด เอ้!  ไม ยายเอ้ย ไม่โทรมาซักที(วะ)
ไหนบอก แค่ไปฟังผล ไม่น่าเกินครึ่งวัน ****


เกือบบ่ายโมงแระ ผักหวาน ก็กะลังเคลิ้ม ๆ
จ๊ะเอ๋ !    มีลูกค้า มาติดต่องาน จ้า
แต่ก็โชคดีอย่าง เป็นลูกค้าเก่า ที่คุ้นเคยกันมาพอสมควร
ในระหว่างที่ แม่2ผัก เช็คข้อมูล ให้ลูกค้า
ป้าลูกค้า ก็เลย ต้องรับหน้าที่ เล่นกะ ผักหวาน ไปโดยปริยาย ^^”

เช็คข้อมูลลูกค้า ยังไม่เรียบร้อยดี

โอ้วววว  มาแล้ว เสียงสวรรค์  เสียงมือถือ แม่2ผัก คะ
รีบหยิบ ขึ้นมาดู เห็นหน้าจอ เป็น “ยายเอ้ย”  รีบเปิดรับ ทันที

ยายเอ้ย พูด “ น้อง... ป้ามาละเน้อ  เอา ผักหวาน มาส่งได้ละ
แม่2ผัก พูด “ เจ้า ๆ ๆ เดียวจะโทรหา ป้อ ผักหวาน ฮื้อมาฮับ ผักหวาน ไปส่ง
                  แต่ รอซักกำเน้อ ติดลูกก้า อยู่  อูยยย อิดขนาด (มีฟ้อง)   
                  ผักหวาน ฮ้าย ขนาด”
ยายเอ้ย พูด  “ เจ้า ๆ ๆ  อั้น กะ ขะใจ๋ เอามาส่ง เลย
แม่2ผัก พูด  “เจ้า ๆ ๆ 

 


หลังจาก ผักหวาน ไปแล้ว ก็มานึกได้ว่า
ตอนที่ ยายเอ้ย โทรมา ไม่มีถามเล้ยยย
ถึง ผลการตรวจ ว่า ดี/ไม่ดี อย่างไร (ใจร้ายยยย)

แต่ อารมณ์ ตอนนั้น มิสามารถ สอบถามไรได้เลยค่า

บะเป๋นหยัง เน๊อะ ยายเน๊อะ
เพราะ จะใด ยาย กะตึงฮู้เน๊าะ ว่า เฮา 4 คน ป้อ แม่ ลูก
เป๋นห่วง ยาย สุด ๆ อยู่แล้ว

*** มีเสียงกระซิบ  แซวมาว่า  เป็นห่วงเพราะ กลัวจะต้องหาพี่เลี้ยงใหม่ละซี้
แหมม....  คิดไปด้ายยยย   แล้วรู้ได้ไงอะ  ^^”  ***



มาต่อจากเหตุการณ์ รับลูกค้าดีกว่า
คือ พอจัดการกับลูกค้าเรียบร้อย เสร็จ
ประมาณ บ่ายโมง กว่า ๆ พ่อ2ผัก
ก็มารับ ผักหวาน ไปส่ง ให้ ยายเอ้ย

โอวววว สวรรค์  ทำไมนะ แค่ครึ่งวัน
ทั้งทำงาน(ในช่วงที่ยุ่งที่สุดของเดือน)
กะ เลี้ยงลูก ไปพร้อม ๆ กัน แค่นี้
มันถึงได้เหนื่อยนักหนา

 จึงขอทิ้งท้ายด้วย รูปภาพ + ข้อความนี้คะ
เพื่อเตือนใจตัวเองด้วยคะ
ขอบคุณนะคะ สำหรับ web ที่ไป copy มา แต่จำไม่ได้จิง ๆ ขอโทษด้วยคะ
(ขอยืมหน่อยละกัน^^)

 

 

ปล.  1.  ตอนเย็น  หลังจากเลิกงาน ก็ได้ทราบ ว่า ผลการตรวจของ ยายเอ้ย
            OK  ไม่เป็นไร ไม่ร้ายแรงอย่างที่คิด (หรือแกจะหลอกเราหว่า?)
2.      ป้านงลักษณ์ ณ ลำปาง ได้รับ เมล์ เรายังจ๊ะ
แล้วถ้าเริ่ม เมื่อไร อย่าลืม บอกกันนา ^^”  เอาใจช่วย

และเหมือนเดิมค่า ขอบคุณ สำหรับ ทุก ๆ ment ทุก ๆ ท่าน
ที่แวะเวียน มาเยี่ยมเยียน ทักทาย 2 ผัก (ดีใจ ๆ ค่า)
Cursors from DressUpMyspace.com Cursors from DressUpMyspace.com

วันอังคารที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2550

ห่าง ห่าง กันบ้าง ก็ดี



อย่างที่บอก พ่อ2ผัก ไปทำงานที่ แม่สาย
ในวันหยุด เสาร์ – อาทิตย์ มา ครั้งแล้ว คือ
เมื่อ ส. – .  ที่ 19 – 20 .. 2550  และ
                                       เมื่อ ส. – .  ที่ 26 – 27 .. 2550

ซึ่งทั้ง ครั้ง จะค้างที่แม่สาย คืน
โดย ก่อน ที่ พ่อ2ผัก จะไปทำงานที่แม่สาย
รู้สึกว่า เราจะมีมึนตึงกัน แต่เรื่องไร ก็จำมะได้แล้วแหละ
คงเรื่องชีวิตประจำวัน ของ คน คน ที่อยู่กันมา
ปีนี้ก็เข้าปีที่ 13 แล้ว (โห.. ทนกันมาได้ไงเนี้ย)

เพราะ หากคู่ใด ก็ตาม ที่ อยู่กันมา เกิน 10 ปี นะ
แม่2ผัก ว่า ชีวิตคู่ มันคงมีครบแล้วแหละ ทุกรูปแบบ
ทั้ง สุข ทุกข์ ดีใจ เสียใจ โกรธ ผิดหวัง สมหวัง ทะเลาะ อภัย เห็นแก่ตัว ฯลฯ

แต่เมื่อวันอาทิตย์ ที่ผ่านมา
เมื่อ พ่อ2ผัก กลับมาถึงบ้าน ค่ำแระ ทุ่มกว่า ๆ มั้ง
รู้สึกว่า ทั้ง ผัก ก็ดีใจ
พ่อ2ผัก ก็ดีใจ  มีซื้อของเล่น เป็นชุดครัว
มาฝาก ผักหวาน ชิ้นด้วย
ก็เอามาแกะ เล่นกัน คน พ่อลูก

 
ไอ้เราก็ มองดูห่าง ๆ ทำนู่น ทำนี่ ไปตามประสา
แล้วก็พูดคุย กัน เป็นปกติ ทั้ง ๆ ที่ ก่อน ไปเนี้ย
รู้สึกว่า โกรธธธธธ จน ทนแทบไม่ได้
แต่จิง ๆ มานั่งเขียนไดฯ ตอนนี้ ยังนึกไม่ออกเลยว่าเรื่องไร

เลย มาคิดว่า
เออออ  ห่าง ห่าง กันบ้าง ก็ดี เหมือนกันเน๊อะ
เพราะ ตั้งกะอยู่ด้วยกันมา เรา แทบไม่เคยแยกกันเลย
ตั้งกะสมัย มีกัน คน ไปไหน ก็กะเตงกันไป
บางที พ่อไปทำงาน แม่ไม่ได้ไป ก็ยังพากันไปเฝ้าพ่อ

แม้แต่ การนอน ก็นอนด้วยกัน ตลอด
ตั้งแต่ คน จน ตอนนี้ คน ก็นอนรวมกันหมดในห้องเดียว

แต่ พี่ผักบุ้ง ก็มีห้องของตัวเองนะ (เพราะเธอเรียกร้องตามวัย)
แต่ คนแรก ที่ทนไม่ได้ก่อนคือ พ่อ2ผัก ตามไปเฝ้าก่อน
เฝ้าไป เฝ้ามา ก็ไม่ยอม ตื่นกลับมาห้องตัวเอง
ทีนี้ ผักหวาน ก็ตามไปเล่นด้วย เล่นไปเล่นมาก็ นอนมันนั่นแหละ
ก็เลย ยังไม่มี ใครแยก กันนอน จนบัดนี้

ก็ไม่มีไรมากคะ ไดฯ วันนี้
อย่างที่บอก แค่คิดว่า ห่าง ห่าง กันบ้าง ก็ดี
แต่ อย่า ห่างนานนะ เพราะ ที่ว่า ก็ดี อาจะ ไม่ดี ก็ด้ายยย

เรื่อง ของ อิป้อ อิแม่ แค่นี้ก่อนดีกว่า
ว่ากันพอเป็นกระษัย (ไม่ใช่กระสือ)
เพราะ วัตถุประสงค์หลักของไดฯ นี้คือเรื่องราว ของพี่น้อง2ผักอันเป็นแก้วตาดวงใจ ของพ่อ ของแม่ คะ 
ดังนั้น มาว่าเรื่อง ผัก ดีกว่า

ก็เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา (27-5-50)
อยู่กัน คน แม่ลูก อยู่บ้านมาทั้งวัน
ก็เลยคิดและตกลงกัน กะ ผักบุ้ง คน
(เนื่องจากผักหวานยังพูดไม่ได้ ^^) ว่า
เราไปเปลี่ยนบรรยากาศ หาไรทานข้างนอกดีกว่า
แต่ต้องเป็นที่ที่ ผักหวาน วิ่งซนได้ ไม่เบื่อ
คิดไป คิดมา ไม่มีที่ไหนเหมาะเท่า พาราก้อนเชียงราย (Big C)



 

ในรถคะ กะลังเดินทางคะ

เพราะมีอยู่ที่เดียว ที่ตรงตามสเปค ที่คิดไว้
มีที่กว้างให้วิ่งเล่น มีของให้เล่นและรื้อ
โดยที่ ไม่โดนพนักงานว่าเอา (เพราะไม่เห็น)
และมีให้เลือกกิน หลายอย่างตามใจฉัน
เพราะวันนี้ แม่ขอ ไม่ KFC ไม่ MK
แต่ขอ เป็นข้าว ๆ ๆ  เท่านั้น

ดังนั้น เราเลยไป ฟู้ดเซ็นเตอร์กัน
ก็ ตามอัธยาศัย  ผักบุ้ง ได้บะหมี่หมู แม่ได้ข้าวมันไก่
กินไป  ดูผักหวานไป ว่าวิ่งไปถึงไหน มีใครอุ้มไปยัง
พออิ่มหนำสำราญ (ด้วยความรวดเร็ว)

ก็พาผักหวาน ไปเล่น เครื่องเล่น ที่มีอยู่
มาคราวนี้ เรารู้ใจเธอแล้ว เราไม่ยอมหยอดตังค์
ให้เสีย 10 บาท ต่อ 1 เครื่องเล่น ฟรี ๆ หรอก
เพราะคุณเธอ นั่งตัวนั้นแป๊ป เดี๋ยวลงแระ
ไปขึ้นอีกอัน นั่งได้แป๊ป ก็ลงอีกแระ ไปขึ้นอีกอัน
วนไปวนมา อยู่แบบนี้ตามใจเธอ
ไม่เห็นเธอเหนื่อย คงเพราะ นอนมาเต็มอิ่ม
และเต็มพลังมาแล้วเต็มที่ นั่นเอง

แต่ อิแม่ กับ พี่สาว วิ่งไล่จับ กันแทบจุก
เพราะ กินกันเสร็จใหม่ ๆ

 



พอเล่นเครื่องเล่นแถว ๆ นั้น ซักพัก คุณผักหวานเธอเบื่อ
เธอเริ่มลามปาม ไปร้านของเล่น ซึ่งวางของเล่น
ล่อหู ล่อตา เธอซะเหลือเกิน
โอวววว ไม่หวาย คะ ไล่จับเธอไม่ไหว
เลย บอกเธอว่าไปร้านหนังสือดีกว่า
เพราะ ที่ผ่านมา เธอชอบไป เปิดดูนั่นดูนี่

 

แต่คราวนี้ ไมเป็นงี้หละ เธอก็เปิดดูนั่นดูนี่
แต่คราวนี้ เธอ เร็ว ๆ มาก ๆ ดึงหนังสือ
ออกมาจากชั้น แทบจาทุกชั้น ตามเก็บไม่ไหวเลย
ช่วงนี้ อย่าว่าแต่จะ เอากล้องออกมาจับภาพเลย
แค่ไล่จับ ผักหวาน ก็ไม่ทัน ได้ทำอย่างอื่นแล้ว
แม่ กะ พี่ผักบุ้ง ก็เห็นหนังสือหลายเล่ม น่าสนใจ กะลังคิดจะซื้อ

ไม่ต้องซ้ง ต้องซื้อ มันแล้ว
บอกผักบุ้ง ปิ๊ก ๆ ๆ  ปิ๊กบ้านดีกว่า บะไหวแล้ว
ยาย ผักหวาน ซน ชะมัด
ผักบุ้ง ก็มีหน้าหงิกเล็กน้อย แถมบ่นน้องสาวต้วแสบ
ให้แม่ได้ยินอีกว่า
ผักหวานหนะ ฮ้ายขนาด หันก่อ บะได้ซื้อหยังเลย
ยาย ผักหวาน ตัวแสบ ถูกแม่อุ้ม ออกมาจากร้าน
ด้วยความที่เธอไม่พอใจ ทั้งดิ้น ปากก็พูดว่า  ปล่อย ๆ ๆ ๆ 
ใครไม่รู้ คงนึกว่า แก๊งลักเด็ก มาอาละวาด ในบิ๊กซี อีกแร้ววว
ถ้าเธอ ตะโกน ดังกว่านี้นะ

เฮ้อ!! เมื่อไหร่ เธอจะรู้ความ พูดให้เข้าใจได้นะ
เพราะ ตอนนี้ เธอก็เข้าใจนะ ไอ้ที่เราพูด
แต่เวลา เธอต้องการ บางทีเธอก็ไม่ยอมเลยยยย

ใครมีลูกสาว วัยนี้ ซน ขนาดนี้มั่งคะ
แม่2ผัก ก็จำได้คร่าว ๆ ว่า
ตอนที่ผักบุ้ง อายุ ขนาด ผักหวาน ตอนนี้
เธอไม่ซน ไม่ดื้อ ร้ายกาจ ขนาดนี้นี่นา
พี่ ผักบุ้ง เป็นเด็กเรียบร้อย ว่าง่าย
แต่ ผักหวาน ไม่คะ
หวาน เป็นตัวของตัวเอง หวานผิดตรงไหน
นี่คือ สโลแกน ประจำตัว ผักหวาน ที่ พี่ผักบุ้ง ตั้งให้คะ
(เลียนแบบโฆษณา ที่ว่า มาร์ค เป็นตัวของตัวเอง มาร์ค ผิดตรงไหน)
จำกันได้มั๊ยคะ
^-^
 
วันนี้ มะค่อยมีรูป อย่างที่บอกมิสามารถถ่ายได้คะ
แต่รูปนี้ พี่ผักบุ้ง ถ่ายเอง ตอนอยู่ในรถ
แม่ถามว่า "ไม ทำปากแบบนี้ละ ลูก"
ผักบุ้งตอบ "เค้าเรียก ยิ้มจิก แบบ บี้ เดอะสตาร์ แม่ กะลังฮิต"

.. แจ่ม!! เลย ลูกจ๋า ..


ปล.  1. กลับมาใช้ ตัวหนังสือ โหมด ปกติแล้วค่า เพราะบางท่าน ดูไม่ได้
        2. ป้านงลักษณ์ ณ ลำปาง ถ้าได้เข้ามาอ่าน ment ฝาก ความคิดถึงกันได้นะคะ^^
        3. สุดท้าย ขอบคุณ ทุกท่าน เช่นเคย ที่แวะมาทักทาย 2 ผัก (ดีใจ ๆ คะ)
        4. พรุ่งนี้  มีงานหิน รออยู่ เริ่มจาก พี่เลี้ยงผักหวาน (ยายเอ้ย) ต้องไปฟังผลการตรวจ
            ที่เข้าโรงบาล คราวก่อน  ผักหวาน ต้องไปทำงานกะแม่ แต่พรุ่งนี้ แม่ต้องขึ้น
            ห้องคลังจังหวัด  เพื่อ นำเงินเหรียญ ไปส่ง (สนุกกันหละ) แต่ ไม่เป็นไร สู้ ๆ  คะ



Cursors from DressUpMyspace.com