วันที่ฝนตกปรอยๆ

    วันที่ฝนตกปรอยๆ      

  22  ธันวาคม 2551

เริ่มต้นวันแรกของสัปดาห์รองสุดท้ายของปี ใกล้จะปีใหม่เข้ามาทุกทีแล้ว

ซึ่งช่วงนี้เชียงราย บ้านเรา รถเยอะมั๊กๆ คะ

รู้สึก(ไปเอง)เลยนะคะว่า รถเยอะขึ้น โดยเฉพาะตอนเย็น เลิกงาน

รถจะติดจอแจ แล้วก็มีอุบัติเหตุ เกิดขึ้นง่ายมากเลย

 

ที่ใกล้ตัวสุดๆ ก็ พี่พนักงานของเรา 2 ราย ติดๆ กันเลย

และ 1 ใน 2  (ผู้ที่ถูกชน) ถึงขั้นเสียชีวิต กันเลยทีเดียว

น่ากลัว และน่าหวาดหวั่นมากคะ ในช่วงเทศกาล แบบนี้ ในบ้านเรา

(หรือแม่จะวิตกไปเอง น๊า)  เอาเป็นว่า อย่าประมาท แล้ว กันนะคะ

วกเข้ามาเรื่องบ้านเราดีกว่านะคะ

วันจันทร์ที่ 22  นี้ เป็นการกลับไปโรงเรียนอีกครั้ง ของผักหวาน

หลังจากหยุดยาว 1 สัปดาห์ เนื่องจากไม่สบาย

ผักหวาน ลั๊นลา ยิ้มแฉ่ง เดินเข้าโรงเรียนไปเลยคะ

  23  ธันวาคม 2551

ปกติเหมือนทุกวันคะ

2 ผักไปโรงเรียน  

อ๊ะอ๊ะ มีพิเศษ นิดนุง

พี่ผักบุ้ง ในฐานะสมาชิกชมรม ออเคสตร้า

เช้านี้ ทางชมรม มีการแสดง ที่หอประชุมของโรงเรียนคะ

พี่ผักบุ้ง ก็เลยแต่งตัวด้วยเสื้อเชิ้ตขาว กุงเกงยีนส์
แล้วพก ชุดยุวกาชาด ใส่กระเป๋าไปโรงเรียน

พ่อ กับ แม่ ไม่ได้ไปถ่ายรูป หรอกคะ

แบบว่า พี่ผักบุ้ง อยู่ ระดับ มัธยม แล้ว อาจจะอายได้ ถ้ามี ผู้ปกครองไปถ่ายรูป

ก็เลยอาศัย รูปจาก เวบไซด์ของ โรงเรียน ซึ่ง แม่เล็งดูแล้ว

พี่ผักบุ้ง คงอยู่ในมุมอับ มีพี่ผักบุ้ง ชัดสุด แค่เนี้ยคะ

แต่รูปตอนซ้อมวง พอชัดหน่อย แม่ก็เลยเอามาแปะ ด้วย เน๊อะ

  24 ธันวาคม 2551

อย่างที่ว่าไว้ตอนท้ายของไดฯ หน้าที่แล้ว ว่า

พอผักหวาน หายป่วย คนที่รับเชื้อต่อมา ก็คือ พ่อเบิร์ด

แล้วก็ต่อด้วย พี่ผักบุ้ง  แม่หละกลุ้มเลย
พี่ผักบุ้ง มาป่วย ช่วงสอบมิดเทอม (อีกแล้ว)

เหมือนเคยๆ พ่อเบิร์ด มะค่อยชอบไปหาคุงหมอ

แม่ก็เลยต้องพึ่งหมอตี๋ อิอิ ไม่ขนาดนั้น ก็ร้านยา ที่คุ้นเคย ไว้ใจได้ อะคะ

เล่าอาการให้ฟัง  ก็ได้ยาฆ่าเชื้อ กับ ยาลดบวมของเส้นเสียง

กินได้ ซัก 2 วัน พี่ผักบุ้ง ก็ อาการเริ่มมากขึ้น แม่ก็เลยต้องไปร้านยาอีกรอบ

ของพี่ผักบุ้ง ได้ยาฆ่าเชื้อ ยาลดอาการคัดคั่งภายในโพรงจมูก ยาแก้ไอ (ตัวนี้พ่อเบิร์ดกินด้วย เพราะพ่อเริ่มมีไอ)

แล้ว พวกเราก็ต้องแยกห้องนอน กันเป็น 3 จุด  เพื่อป้องกัน ผักหวาน ไว้ก่อน

เพราะคนตัวเล็กป่วยที น่าสงสารสุด นะคะ


 

  25 ธันวาคม 2551

Merry Christmas  2008

แม้เราจะไม่ใช่คริตสเตียน และปีนี้ พี่ผักบุ้ง ก็ไม่ได้เข้าโรงเรียนคริตส์ แล้ว

แต่บรรยากาศ พาไป ก็ Merry X’mas กันไปทั่วทุกคน

มีรูปถ่าย ผักหวาน ไปเกาะแกะ พี่ผักบุ้ง ที่สนามไดรฟ์ นิดหน่อย

 

  26 ธันวาคม 2551

วันนี้ วันศุกร์  แม่ต้องไปทำงาน เชียงใหม่ (เหมือนทุกทีคะ)

แต่ วันนี้ ไม่ค่อยเหมือนทุกที คือ

พ่อเบิร์ด มี งอนๆ เล็กๆ ว่า ทำไม เดินทางวันศุกร์ และต้องเป็นศุกร์นี้ด้วย อะ

พ่อ บอก วันนี้ ที่ศูนย์ฯ พ่อ จัดงานส่งท้ายปีเก่า พ่อ ก็จะไม่สะดวก ดูแลเด็ก ๆ นะ

แต่แม่ก็ต้องอธิบายไป (เหมือนทุกที) ว่า มันเลื่อนไม่ได้ กำหนด กันไว้แล้ว

 

เรื่องเด็ก ๆ ก็ไม่ต้องห่วง เดี๋ยว แม่จัดการให้

แต่ในที่สุด พ่อเบิร์ด ก็จัดการเอง ทุกคน ทุกอย่าง 555

แม่เพียงแค่ไปรับกลับบ้าน ตอนแม่กลับมาถึงเชียงรายแล้ว เท่านั้น

วกกลับมาที่การไปทำงานเชียงใหม่ ครั้งนี้
ของแม่ ลุงชัย และ ป้าเจี๊ยบ กันดีกว่า ว่า

รอบนี้มีเสียววว ลุ้นระทึก ด้วย

เริ่มจาก เราก็ออกเดินทาง เวลาเดิม เหมือนทุกครั้ง คือ ตีห้า กว่า ๆ ลุงชัย ก็มารับแม่ที่บ้าน

รอบนี้ มีผู้ร่วมทริป เพิ่มอีก 1 คน ก็คนคุ้นเคย  คุณนิว  นั่นเอง

เพราะว่า วันนี้ ป้าเจี๊ยบ กับ คุณนิว มีนัด ที่เชียงใหม่
แบบว่า ไปทำงานกับพวกเรา แต่ ไม่กลับพร้อมพวกเรา
เพราะป้าเจี๊ยบ จะค้างที่เชียงใหม่ เพื่อเที่ยวกับ เพื่อน ต่อ อีก 1 คืน

ออกเดินทางครั้งนี้ แม่ไม่ได้หลับไป เพราะว่า
ป้าเจี๊ยบสละตำแหน่ง ที่นั่งข้างคนขับให้แม่

แม่ก็เลยได้นั่ง เป็นเพื่อนคุย (พร้อมกับ หลับเป็นระยะ )
กับลุงชัย แล้ว ป้าเจี๊ยบ คุณนิว นั่งตอนหลัง

 

วันนี้ ทัศนวิสัย ในการเดินทาง แย่มาก ๆ คะ

เพราะมีฝนตกปรอยๆ  เกือบจะตลอดเส้นทาง

ซึ่งฝนตกใหม่ๆ และปรอยๆ ลักษณะนี้ ทำให้ถนนลื่นมากกกกกก

เป็นอันตรายต่อการขับขี่ อย่างยิ่ง  
ซึ่งก็ทำให้เราได้พบเห็น อุบัติเหตุ เกือบจะตลอดเส้นทางเช่นกัน

ช่วยกับนับได้ 9-10 จุดเลยทีเดียว
ตลอดเส้นทาง 182 กม. จากเชียงราย ถึง เชียงใหม่:

ซึ่งรถของพวกแม่ ก็เกือบจะเป็นหนึ่งในนั้น หรือเป็นแล้วก็ไม่รู้

เพราะในเส้นทางช่วงที่ผ่านโป่งน้ำร้อน ไปได้ไม่มากนัก

เป็นทางลาดชันและโค้งลง  มีรถ เก๋ง 2 คัน
จอดสงบนิ่ง อยู่กับราวเหล็ก 1 คัน และ ขวางถนน 1 คัน

คงเนื่องจากรถลื่นไถล เบรก บังคับ ไม่ได้   จึงต้องเป๋ กันไป ทั้งสองคัน

และดีมากๆ เลย ที่ลุงชัย ขับมา ไม่เร็ว
เพราะเราก็เห็น รถ 2 คันนี้ จากไกล ๆ ว่าจอดแปลกๆ

แต่พอเข้าไปใกล้ๆ ลุงชัย ก็ จะเลี้ยวหลบ แต่แล้ว...

รถมันไม่หยุด หรือ ไม่ไป อย่างที่ควรจะไป แบบว่า ส่ายไปมา

ลุงชัย ก็ต้องพยายาม บังคับพวงมาลัย ซ้าย ขวา ไปมา เพื่อประคองรถ

จะเบรค รุนแรง ก็ไม่ได้ เพราะ ถ้าเบรค ด้วยความตกใจ

คงไม่พ้น พลิกคว่ำ หรือ ฯลฯ  และแล้ว

รถของเราก็จอดสงบนิ่ง ขวาง กลางถนน เป็นคันที่ 3 ณ จุดนั้น

แล้วก็คงเป็นโชคดีอย่างมากที่ ยังเช้ามากๆ จึงทำให้ ไม่มีรถวิ่งสวนมาทั้ง 2 ทาง

แล้วลุงชัย ก็ ค่อยๆ ประคองรถให้กลับมาอยู่ในทาง เพื่อเดินทางเข้าเชียงใหม่ กันต่อไป

จากนั้น เสียงพูดคุย(หลังจากเงียบฉี่กันทั้งรถมาได้หลายวินาที) จากอาการหายตกใจ

ก็ดังโหวกเหวก กัน จากเสียงของ 3 – 4 คน ในรถ
วิพากษ์ วิจารณ์ กันไปต่างๆ นานา  ตาสว่าง หายงัวเงีย เป็นปลิดทิ้ง

มีบางคนถึงกับร้อน ถอดเสื้อกันเลยทีเดียว จากที่อากาศเย็นจัด

และจากนั้นลุงชัยก็ขับประมาณ 60 กม. ต่อ ชั่วโมง มั้งคะ

 

ถึงเชียงใหม่ วันนี้ เรานัดทำงานกัน ตอน 10 โมงเช้า

ก็เลยมีเวลาหาของกิน มื้อเช้าอร่อย ๆ กัน

ลุงชัย แนะนำ ก๋วยจั๊บ น้ำข้น ช้างม่อย

ก็ลุยกันโลดคะ ก่อนกลับ หิ้วหมูฝอย คนละแพ็ค กลับบ้านกันด้วยคะ

แล้วก็ถึงที่ทำงานในเวลาเกือบ ๆ 10 โมง

เข้าห้องน้ำ ห้องท่า จัดการธุระส่วนตัว กันเรียบร้อยแล้ว ก็ลุยงานกันต่อเลยคะ

งานเสร็จเรียบร้อยกัน ในเวลา เกือบเที่ยง

จากนั้นก็แวะไป เด่นชัย  แล้วก็ไปกินกลางวันกันที่โรบินสัน

งวดนี้กิน ยาโยอิ อาหารญี่ปุ่น สั่งกันคนละชุด ก็อร่อยดี แลกกันชิม ไปมา คะ

แล้วก็ช็อปกันอีกนิดหน่อย แล้วก็ไปส่ง ป้าเจี๊ยบ กะคุณนิว ที่โรงแรม

แวะส่งของ ให้เพื่อนลุงชัย แล้วก็กลับเชียงรายกันโลด 2 คนคะ

กลับเร็ว คะวันนี้ ก็เพราะ ฝนยังคงตกปรอยๆ เกือบตลอดทั้งวัน ที่เชียงใหม่คะ

ซึ่งในขากลับ จากเชียงใหม่ มาเชียงราย 

แม่กับลุงชัย นับอุบัติเหตุรถยนต์ 2 ข้างทาง ได้ 8 จุด พอดิบ พอดี คะ

เป็นมากสุด ก็ช่วงดอยนางแก้ว ที่เป็นทางเขา โค้ง ลาดชัน
กอรปกับฝนตกปรอยๆ ถนนลื่น อันตรายสุด

ดังนั้น ในการไปทำงาน ครั้งนี้ จึงมีความหวาดเสียวปนอยู่มากทีเดียว

และใช้เวลาในการเดินทาง ยาวนาน กว่าทุกครั้งเลย
เพราะ ทำความเร็วไม่ได้ และ เดียม

แล้วลุงชัย ก็ส่งแม่ ที่บ้านในเวลา ทุ่มครึ่ง แล้วแม่ก็ขับรถออกจากบ้าน

เพื่อไปรับ ผักหวาน ที่บ้านยายเอ้ย

และไปรับ พี่ผักบุ้ง ที่บ้านฟ้าใส

แล้วก็กลับเข้าบ้าน กันคะ

ส่วนพ่อเบิร์ด ก็ สังสรรค์ อยู่กับ พนักงาน ที่ศูนย์ฯ ของเค้า

คงเหมือนทุกปี  “ยันเช้า”  คะ

 

วันของเรา - Pod Feat Koh Saxman 

ผ้าป่า และ ป่วย (กันอีกแล้วคะ)

   ผ้าป่า และ ป่วย (กันอีกแล้วคะ)   

  เมื่อวันศุกร์ เสาร์ ที่ 19 – 20 ธันวาคม 2551

ที่หมู่บ้านเรา จะมีการจัดงานบุญประจำปี ก็คือ

ทำบุญเพื่อความเป็นสิริมงคล ของชุมชน ของเรา และปีนี้มีพิเศษ เพิ่มขึ้นคือ

ตามมติ คณะกรรมการ หมู่บ้านให้มีการจัดผ้าป่า เพื่อสร้างอาคารอเนกประสงค์

เก็บโต๊ะเก้าอี้ ช้อน ฯลฯ ของส่วนกลาง ของหมู่บ้าน

พอเย็นวันศุกร์ ที่ 19  เค้าก็เรียกว่า วันดา แต่ละบ้านก็จะจัดทำต้นผ้าป่า

เอาปัจจัย ที่มีผู้ใจบุญ ร่วมทำบุญกับพวกเรา ออกมาใส่ก้านไม้ ที่ประดับด้วยกระดาษสีสันสวยงาม

มาปัก ที่ต้นผ้าป่า แล้วก็มีการ กิน ดื่ม พูดคุย กัน

ซึ่งที่บ้านเราก็ทำคะ เพราะ พออิป้อ เอาซองผ้าป่า ไปเชิญ ให้กับ พรรคพวกที่ทำงาน

ทุกคนก็เต็มใจ และ บอกว่า จะมาช่วยกันที่บ้านเรา

พ่อกลับเข้าบ้านเพื่อเตรียม ตัว ตั้งกะบ่าย ๆ พร้อม ๆ กับ พลพรรค ที่ทำงาน

ส่วนแม่ก็ต้องรอลูกๆ ก่อน กว่าจะถึงบ้านก็ทุ่มกว่า ๆ

ซึ่งแต่ละคน ก็ กรึ่ม ได้ที่ พูดคุย กันเสียงดังแล้ว

อ้อ! วันนี้ วันเกิดน้าเก่ง ด้วย เห็นว่า ก็ฉลองไปพร้อม ๆ กันเลยทีเดียว

สุขสันต์วันเกิดนะคะ น้าเก่ง พ่อน้องเกีย

มีความสุข รวยๆๆ เฮงๆๆ อย่าเจ็บ อย่าจน เป็นคนน่ารักของทุกคนแบบนี้ตลอดไปค่า

   เช้าวันเสาร์ที่ 20 ธันวาคม 2551

หลังจากกินข้าวเช้า แล้ว พ่อ ก็ออกไปช่วยงาน ที่บริเวณ สนามบาส ของหมู่บ้าน ก่อนเพื่อนเลย

ส่วนแม่ก็ทำงานบ้าน ดูแลเด็ก ๆ ให้เรียบร้อยก่อน

โชคดีอีกอย่าง วันนี้ ที่เรียนพิเศษ ของพี่ผักบุ้ง หยุดพอดี คุณครูมีประชุม ว่างั้น

สายๆ แม่ก็พาผักหวาน ปั่นจักรยาน ตามไปสมทบ

ส่วนพี่ผักบุ้ง ขออยู่ทำการบ้าน ที่บ้าน

ตอนเที่ยงนู่น ถึงจะออกไปกินกลางวัน พร้อม ๆกัน

เสร็จพิธีสงฆ์ในตอนเช้าแล้ว ก็กินกลางวันร่วมกัน

จากนั้นก็มีการแข่งขันกีฬาสามัคคี โดย ชาวบ้าน และ ลูกหลาน สนุกสนานกันทีเดียวคะ

  วันอาทิตย์ที่ 21 ธันวาคม 2551

พวกเราก็อยู่บ้านกันคะ พักร่างกายคะ โดยเฉพาะ พ่อเบิร์ด

ซม อย่างแรง ไข้ขึ้น คะ ก็โหม ร่างกาย หลายวัน ท่ามกลางอากาศเย็น

เสียงแหบเป็นเป็ดแก่ๆ เลย คะ 555  

วันจันทร์ไปทำงานได้ไม่ถึงครึ่งวัน วันอังคาร ก็ ลา อยู่บ้าน

กินยา นอน  ตอนนี้ ค่อยยังชั่วมาบ้างแล้ว

แต่คะ แต่  พี่ผักบุ้ง ก็มีอาการต่อทันที

คืนที่ผ่านมาแยก กันนอนหมดเลยคะ

แม่กับ ผักหวาน นอน 1 ห้อง พี่ผักบุ้ง นอน 1 ห้อง อิป้อ ก็ต้องแยกตัว นอนคนเดียว

ไม่ไหว คะ กลัว ผักหวาน จะติดไข้อีก เพราะเพิ่งหาย ไปโรงเรียนได้ 2 วันเอง

สงสารพี่ผักบุ้ง เป็นไข้ การบ้านการเยอะ

Up แค่นี้ก่อนน๊า สายแระ

  

เสื้อแขนยาวลายสีน้ำตาลตัวนี้ แม่ต๋อม ส่งมาให้
เป็น ของขวัญวันเกิด ผักหวานคะ ใส่ได้พอดีเลยคะ ^^

ขอบคุณมากๆ คะ

Santa Claus is coming to town - Santa Claus is coming to town