ไดฯ หน้านี้ วันนี้ สำหรับผู้หญิงคนนี้เลยคะ
“แม่คำ”
“แม่คำ”
เป็นคำ ที่บ้านเราใช้เรียกเธอคนนี้คะ
แต่เธอมีชื่อจริงที่เก๋ไก๋มาก
จึงขอนำเสนอคะ
แต่เธอมีชื่อจริงที่เก๋ไก๋มาก
จึงขอนำเสนอคะ
ชื่อจริงของเธอคือ
“เกี๋ยงคำ”
เก๋ ไหม คะ สมัยนี้ ทุกวันนี้
จะมีใคร อาจหาญ ตั้งชื่อนี้ให้กับลูกสาว คะ?
“เกี๋ยงคำ”
เก๋ ไหม คะ สมัยนี้ ทุกวันนี้
จะมีใคร อาจหาญ ตั้งชื่อนี้ให้กับลูกสาว คะ?
ส่วนความหมาย ได้ถามลูกชายคนดียว ของเธอแล้ว
he ตอบว่า ไม่รู้เหมือนกัน ^^”
ก็เลยคาดเดากัน กับ บอย และ ลูกชายของเธอ ได้ความว่า
he ตอบว่า ไม่รู้เหมือนกัน ^^”
ก็เลยคาดเดากัน กับ บอย และ ลูกชายของเธอ ได้ความว่า
เกี๋ยง แปลว่า เดือนแรกของปีพื้นเมืองทางเหนือ
คำ แปลว่า ทอง
รวมกันแล้ว มันน่าจะแปลได้ว่า
“ทองของเดือนแรก”
เหว๋ย ๆๆ ฟังดูแปลก ๆ
คำ แปลว่า ทอง
รวมกันแล้ว มันน่าจะแปลได้ว่า
“ทองของเดือนแรก”
เหว๋ย ๆๆ ฟังดูแปลก ๆ
ใครรู้ความหมายที่ดีดี ถูกต้อง
รบกวนแจ้งได้นะคะ
แต่ ได้บังคับ ลูกชาย ให้กลับไปถาม แม่ วันนี้แล้วค่า ^^
รบกวนแจ้งได้นะคะ
แต่ ได้บังคับ ลูกชาย ให้กลับไปถาม แม่ วันนี้แล้วค่า ^^
แค่เกริ่น ยังมะได้เข้าเรื่อง
ก็ ยาว สม กับ ที่ดอง ไว้ 2-3 วัน นะคะ
ก็ ยาว สม กับ ที่ดอง ไว้ 2-3 วัน นะคะ
ที่บอกว่า ไดฯ หน้านี้ สำหรับ แม่คำ
ก็เพราะ “แม่คำ”
เป็น แม่ของเพื่อนรัก
เป็น แม่คนที่สองของผักบุ้ง
เป็น แม่ที่ทำอาหารพื้นเมือง ได้อร่อยมากกกกก
เป็น แม่ที่ไม่ได้ดูแล แค่ ผักบุ้ง
แต่ดูแล รวมไปถึง พ่อ กะ แม่ ของผักบุ้ง ด้วย
ซึ่งก็ คือ เพื่อนของลูกชายเธอ
ก็เพราะ “แม่คำ”
เป็น แม่ของเพื่อนรัก
เป็น แม่คนที่สองของผักบุ้ง
เป็น แม่ที่ทำอาหารพื้นเมือง ได้อร่อยมากกกกก
เป็น แม่ที่ไม่ได้ดูแล แค่ ผักบุ้ง
แต่ดูแล รวมไปถึง พ่อ กะ แม่ ของผักบุ้ง ด้วย
ซึ่งก็ คือ เพื่อนของลูกชายเธอ
ขอย้อนไปเมื่อ ประมาณ กลางปี 2539
อืมมมม มากกว่า สิบปี แล้ว สินะคะ
อืมมมม มากกว่า สิบปี แล้ว สินะคะ
ผักบุ้ง ในวัย แค่ 2 เดือนกว่า ๆ
ก็ได้มาอยู่ในความดูแล อบรม สั่งสอน เลี้ยงดู
ของ บ้านแม่คำ ซึ่งประกอบไปด้วย
ก็ได้มาอยู่ในความดูแล อบรม สั่งสอน เลี้ยงดู
ของ บ้านแม่คำ ซึ่งประกอบไปด้วย
พ่อใจ๋ (ผู้ชายที่ใจเย็น รักและตามใจผักบุ้งเป็นที่ 1)
แม่คำ (บรรยายไม่หมด ฯลฯ)
ลุงชัย (เพื่อนรักเรา นั่งทำงานหันข้างให้กัน ทุกวัน ^^)
น้ากุ้ง (ลูกสาวคนสุดท้องของบ้าน ปัจจุบัน เป็นพยาบาลวิชาชีพ อยู่ มช.)
แม่คำ (บรรยายไม่หมด ฯลฯ)
ลุงชัย (เพื่อนรักเรา นั่งทำงานหันข้างให้กัน ทุกวัน ^^)
น้ากุ้ง (ลูกสาวคนสุดท้องของบ้าน ปัจจุบัน เป็นพยาบาลวิชาชีพ อยู่ มช.)
แต่ ตอนนั้น ลูกทั้งสอง ไม่ได้อยู่บ้านด้วยนะคะ
ลุงชัย ไป ทำงานบรรจุ ที่ จ.แม่ฮ่องสอน
น้ากุ้ง ก็ไปเรียน ที่ มช. จบก็ทำงานที่นั่น จนทุกวันนี้
ลุงชัย ไป ทำงานบรรจุ ที่ จ.แม่ฮ่องสอน
น้ากุ้ง ก็ไปเรียน ที่ มช. จบก็ทำงานที่นั่น จนทุกวันนี้
ทุก ๆ เช้า เรา 3 คน พ่อ แม่ ลูก
จะพากัน ออกจากบ้านเช่า แถวสนามกีฬากลาง
แล้วแวะส่ง ผักบุ้ง ที่บ้านแม่คำ แถวหนองบัว
เสร็จแล้ว ก็ ไปทำงาน แถว ห้าแยกพ่อขุนฯ กัน สองคน
จะพากัน ออกจากบ้านเช่า แถวสนามกีฬากลาง
แล้วแวะส่ง ผักบุ้ง ที่บ้านแม่คำ แถวหนองบัว
เสร็จแล้ว ก็ ไปทำงาน แถว ห้าแยกพ่อขุนฯ กัน สองคน
และทุกพักเที่ยง แม่ก็จะ ขี่มอ’ไซด์ มาหา ผักบุ้ง
ที่บ้านแม่คำ ทุกวัน จันทร์ ถึง ศุกร์
บางครั้ง ผักบุ้ง ก็ นอนกลางวัน
แม่ผักบุ้ง ก็จะพูดคุยกัน กับ แม่คำ พ่อใจ๋ เรื่องทั่ว ๆ ไป
จนได้เวลาทำงาน นู่นแหละ ถึงจะกลับไปทำงานต่อ
ที่บ้านแม่คำ ทุกวัน จันทร์ ถึง ศุกร์
บางครั้ง ผักบุ้ง ก็ นอนกลางวัน
แม่ผักบุ้ง ก็จะพูดคุยกัน กับ แม่คำ พ่อใจ๋ เรื่องทั่ว ๆ ไป
จนได้เวลาทำงาน นู่นแหละ ถึงจะกลับไปทำงานต่อ
พอเย็น เลิกงาน 4 โมงเย็น (ปัจจุบันเลิก 5 โมงคะ)
ก็จะพากัน มารับ ผักบุ้ง กลับบ้าน
ซึ่งแทบทุกครั้ง เราจะได้ กับข้าว หรือ ขนม
ติดมือ กลับบ้านแทบทุกวัน
ก็จะพากัน มารับ ผักบุ้ง กลับบ้าน
ซึ่งแทบทุกครั้ง เราจะได้ กับข้าว หรือ ขนม
ติดมือ กลับบ้านแทบทุกวัน
หรือไม่งั้น ก็ ทานข้าวพร้อมกัน กะแม่คำ พ่อใจ๋ ที่บ้านเลย
เป็นแบบนี้ ทุกวัน ตลอดสองปี กว่า ๆ
เป็นแบบนี้ ทุกวัน ตลอดสองปี กว่า ๆ
ตลอดสองปี กว่า ๆ ที่ผักบุ้ง ได้อยู่ ที่บ้านหลังนี้
แม่คำ ไม่ใช่ และ ไม่ขอเรียกว่า พี่เลี้ยง
แม่คำ เรียกได้ว่า เป็นญาติผู้ใหญ่ คนนึงของบ้านเรา
แม่คำ ไม่ใช่ และ ไม่ขอเรียกว่า พี่เลี้ยง
แม่คำ เรียกได้ว่า เป็นญาติผู้ใหญ่ คนนึงของบ้านเรา
เพราะ บ้านแม่คำ เราก็รู้จักหมด
เพราะ บ้านเรา แม่คำ ก็รู้จักหมด
งานบุญ งานแต่ง งานบวช ของฝ่ายไหน
ทั้งสองบ้าน ก็ จะร่วมด้วยช่วยกัน เสมอ
เพราะ บ้านเรา แม่คำ ก็รู้จักหมด
งานบุญ งานแต่ง งานบวช ของฝ่ายไหน
ทั้งสองบ้าน ก็ จะร่วมด้วยช่วยกัน เสมอ
และหลายครั้งทีเดียว ที่ผักบุ้ง ตอนเล็ก ๆ
ก็ นอนค้างที่บ้านแม่คำ ในวันที่ แม่มีธุระ หรือ ติดงาน
ที่ไม่สามารถ หนีบ ผักบุ้ง ไปด้วยได้
ซึ่ง แม่ ก็ไม่ห่วง และ ไม่กังวลใจเลย
และผักบุ้ง ก็ ชอบด้วย ได้ นอนดูทีวี ฯลฯ
ก็ นอนค้างที่บ้านแม่คำ ในวันที่ แม่มีธุระ หรือ ติดงาน
ที่ไม่สามารถ หนีบ ผักบุ้ง ไปด้วยได้
ซึ่ง แม่ ก็ไม่ห่วง และ ไม่กังวลใจเลย
และผักบุ้ง ก็ ชอบด้วย ได้ นอนดูทีวี ฯลฯ
หรือในเวลาที่ผักบุ้ง ป่วย นอนโรง’บาล
ก็ได้ แม่คำ นี่แหละ คอยเฝ้า คอยดูแล
แบ่งเบา ภาระ พ่อ กะ แม่ ได้มาก
ก็ได้ แม่คำ นี่แหละ คอยเฝ้า คอยดูแล
แบ่งเบา ภาระ พ่อ กะ แม่ ได้มาก
เพราะ ครอบครัวเรา เป็นครอบครัวเดี่ยว
เพราะ ตา ยาย ก็ อยู่ เชียงใหม่
เพราะ ปู่ ย่า ก็ อยู่ เชียงม่วน จ.พะเยา
เพราะ ตา ยาย ก็ อยู่ เชียงใหม่
เพราะ ปู่ ย่า ก็ อยู่ เชียงม่วน จ.พะเยา
พ่อ กะ แม่ ทำงาน และ มาบรรจุ ที่จ.เชียงราย
เป็นพนักงาน ใหม่ รุ่นเดียวกัน รุ่นปี 2535
มาเจ๊อะ กัน และ มี 2 ผัก ที่นี่
จนทุกวันนี้ ก็ไม่ได้ย้ายไป จังหวัดไหน อีกเลย
เป็นพนักงาน ใหม่ รุ่นเดียวกัน รุ่นปี 2535
มาเจ๊อะ กัน และ มี 2 ผัก ที่นี่
จนทุกวันนี้ ก็ไม่ได้ย้ายไป จังหวัดไหน อีกเลย
ดังนั้น ในช่วงเวลา ที่มี ผักบุ้ง ตอนนั้น
แม่ อายุ 24
พ่อ อายุ 27
มานั่งคิด ย้อนกลับไปดู เด็ก มากเลย
แต่ ความอวดดี ที่จะเลี้ยงลูกกันเอง ไม่ได้เด็กเลย
เพราะ เราสองคน ยืนยัน ที่จะให้ลูกอยู่กับเรา
เพราะ แม่สองผัก ในวัยเด็ก ก็ อยู่กับยาย
เพราะ พ่อสองผัก ในวัยเด็ก ก็ อยู่กับยาย
เพราะ เราสองคน ยืนยัน ที่จะให้ลูกอยู่กับเรา
เพราะ แม่สองผัก ในวัยเด็ก ก็ อยู่กับยาย
เพราะ พ่อสองผัก ในวัยเด็ก ก็ อยู่กับยาย
เข้าใจดีว่า อารมณ์ ที่อยากอยู่ กับ พ่อ กับ แม่ นั้น เป็นอย่างไร
อยู่กับ ยาย ไม่ใช่ ไม่มีความสุข นะคะ
มีความสุขมากคะ อิ่ม สบาย กว่า อยู่กับ พ่อและ แม่เสียอีก
อยู่กับ ยาย ไม่ใช่ ไม่มีความสุข นะคะ
มีความสุขมากคะ อิ่ม สบาย กว่า อยู่กับ พ่อและ แม่เสียอีก
แต่ ยังจำได้ดีว่า
ถึงแม้ แม่จะดุ
ถึงแม้ พ่อและแม่จะทำงานหนัก
ก็ ยังอยาก อยู่ กับ พ่อ และ แม่ อยู่ดี
ถึงแม้ แม่จะดุ
ถึงแม้ พ่อและแม่จะทำงานหนัก
ก็ ยังอยาก อยู่ กับ พ่อ และ แม่ อยู่ดี
ดังนั้น บ้านเรา ไม่เคยลืม บ้านแม่คำ เลยคะ
เทศกาล ที่ขาดไม่ได้ ที่เราจะต้องไป คือ
สงกรานต์ เพื่อ รดน้ำดำหัว
วันแม่ เพื่อ ให้ผักบุ้ง กราบขอพร แม่คำ
วันพ่อ เพื่อ ให้ผักบุ้ง กราบขอพร พ่อใจ๋
นี่คือเทศกาลหลัก ๆ ที่ขาดไม่ได้
เทศกาล ที่ขาดไม่ได้ ที่เราจะต้องไป คือ
สงกรานต์ เพื่อ รดน้ำดำหัว
วันแม่ เพื่อ ให้ผักบุ้ง กราบขอพร แม่คำ
วันพ่อ เพื่อ ให้ผักบุ้ง กราบขอพร พ่อใจ๋
นี่คือเทศกาลหลัก ๆ ที่ขาดไม่ได้
แต่ถ้ามีงานอื่นใด ที่ เราสามารถช่วยได้ เราจะรีบไปจัดการทันทีคะ
และเข้าสู่โหมดปัจจุบัน
เมื่อ 23-8-50
บ้านเรา ได้เวลา และโอกาสเหมาะแล้ว
ที่จะต้องไป หาแม่คำ เสียที
ปีนี้ ไปไม่ตรงกับวันแม่ เพราะ
พี่ผักบุ้ง เรียนพิเศษ และธุระ เยอะจริง ๆ (ไม่ได้แก้ตัวนา^^”)
จัดการไม่ลงตัว ซักที
ที่จะต้องไป หาแม่คำ เสียที
ปีนี้ ไปไม่ตรงกับวันแม่ เพราะ
พี่ผักบุ้ง เรียนพิเศษ และธุระ เยอะจริง ๆ (ไม่ได้แก้ตัวนา^^”)
จัดการไม่ลงตัว ซักที
คุยกันว่า ไง วันนี้ ต้องไปให้ได้
เพราะ ยังอยู่ในเดือนสิงหาคม ซึ่งเป็นเดือนแห่งวันแม่
จะได้ ยังดูเปิง (เหมาะสม) อยู่ ^^
เพราะ ยังอยู่ในเดือนสิงหาคม ซึ่งเป็นเดือนแห่งวันแม่
จะได้ ยังดูเปิง (เหมาะสม) อยู่ ^^
ถึงบ้านแม่คำ ก็กริ๊ด กร๊าด ทักทาย กัน พอหอมปากหอมคอ
ปัจจุบัน แม่คำ ได้ ดูแล ฟ้าใส กับ น้ำฝน
ซึ่ง ก็ เป็นลูก ของเพื่อนลูกชาย อีกเหมือนเดิม
ปัจจุบัน แม่คำ ได้ ดูแล ฟ้าใส กับ น้ำฝน
ซึ่ง ก็ เป็นลูก ของเพื่อนลูกชาย อีกเหมือนเดิม
ก็ดูแล ต่อจาก ผักบุ้ง นั่นแหละคะ
ก็รู้จักกันหมด
เด็ก ๆ ก็วิ่งเล่น ไล่กัน
จับรูป ฟ้าใส กับ น้ำฝน ไม่ได้เลย
คงเพราะ ไม่ได้เจอกันบ่อย ๆ เลย อายยย มุดดด
ก็รู้จักกันหมด
เด็ก ๆ ก็วิ่งเล่น ไล่กัน
จับรูป ฟ้าใส กับ น้ำฝน ไม่ได้เลย
คงเพราะ ไม่ได้เจอกันบ่อย ๆ เลย อายยย มุดดด
อิป้อ ตั้ง ฉายา ให้ว่า
“สุ่นบุ่น” กะ “ส่อนบ่อน”
แปลได้ประมาณว่า จอมมุด มังคะ อิอิ
“สุ่นบุ่น” กะ “ส่อนบ่อน”
แปลได้ประมาณว่า จอมมุด มังคะ อิอิ
คุยกันได้ซักพัก ก็ เหมือนเดิมคะ มาบ้านนี้ ไม่อิ่ม ไม่ได้กลับค่า
พอดีเลย ก็ หิว กัน อยู่แล้ว นี่คะ 555
เมนู มื้อนี้ มี
พอดีเลย ก็ หิว กัน อยู่แล้ว นี่คะ 555
เมนู มื้อนี้ มี
แก๋งแคนก (แซบบบบมากกกก ฝีมือไม่เคยตกเลย นะแม่)
ลูกจิกุ่งทอด (แหะ ๆๆ ตัวมันเล็ก ๆ )
หน่อไม้ยัดไส้ ชุบแป้งทอด กะ ไก่ทอด
(อันหลังนี้ พ่อ ฟ้าใส ซื้อมาสมทบ)
แล้วก็ ข้าวเหนียวร้อน ๆ
(อันหลังนี้ พ่อ ฟ้าใส ซื้อมาสมทบ)
แล้วก็ ข้าวเหนียวร้อน ๆ
อย่าให้เซดดด คะ อิป้อ จก ข้าวเหนียว ไม่ลืมหูลืมตา
กับข้าว ร้อน ๆ อร่อย ๆ กับ ความหิว ที่มีอยู่เป็นทุน
บวกกับ ความห่วงหาอาทร พูดคุย ไต่ถาม สารทุกข์สุกดิบ
กับข้าว ร้อน ๆ อร่อย ๆ กับ ความหิว ที่มีอยู่เป็นทุน
บวกกับ ความห่วงหาอาทร พูดคุย ไต่ถาม สารทุกข์สุกดิบ
คิดดูนะคะ ความสุข แบบนี้ จะเอาอาราย กับชีวิตอีก นะคะ ^^
กั๊ดดดๆๆ และ เรอๆๆ กัน แล้ว 555
ก็ ได้เวลา ซึ้ง คะ อิอิ
ก็ ได้เวลา ซึ้ง คะ อิอิ
ของที่นำมา กราบ ขอพร ในวันแม่
ไม่ได้มีมูลค่า ด้าน เงินทอง มากมายเลย
แต่ มันไม่สำคัญ หรอกคะ สำคัญ ที่
เรานึกถึง และ มาหา ท่าน คะ
ก็ ทำกัน ง่าย ๆ แต่ อบอุ่น นะคะ
ดูรูปดีกว่าคะ
หลังจาก แม่คำ รับ พวงมาลัย ดอกมะลิแล้ว
ก็ โน้มตัวไปกอด พี่ผักบุ้ง และให้พรคะ
จำได้ ประมาณ ว่า
ก็ โน้มตัวไปกอด พี่ผักบุ้ง และให้พรคะ
จำได้ ประมาณ ว่า
เรียนหนังสือเก่ง ๆ
สอบเข้า โรงเรียน ….. ให้ได้ อย่างที่ตั้งใจ
กินข้าวเยอะ ๆ จะได้ตัวโตโต เน้อ ^^
ก็รับคำ ยิ้ม ชื่นมื่น สุขใจ อิ่มท้อง กันทั่วหน้าคะ
สอบเข้า โรงเรียน ….. ให้ได้ อย่างที่ตั้งใจ
กินข้าวเยอะ ๆ จะได้ตัวโตโต เน้อ ^^
ก็รับคำ ยิ้ม ชื่นมื่น สุขใจ อิ่มท้อง กันทั่วหน้าคะ
จากนั้น ก็ คุยกัน เรื่อง ทั่วไป ต่อ อีกพักใหญ่
ไม่ได้ดูเวลาเลยคะ ว่ากี่โมง กี่ยาม
รู้แต่ว่า มืดแล้ว และ อิป้อ เริ่ม อึดอัด
ก็ซัดข้าวเหนียว ซะขนาดนั้น แล้วยังอยู่ในชุดทำงาน
ก็ อึดอัด พุง นะสิคะ
ซักพัก ก็ร่ำลา กันกลับบ้านคะ
ก็ อึดอัด พุง นะสิคะ
ซักพัก ก็ร่ำลา กันกลับบ้านคะ
โอ้เอ้ กันอีกพักใหญ่ กว่าจะ ออกจากบ้านนี่มาได้คะ
เป็นอีกหนึ่งวัน ที่ สุขใจ อิ่มอก อิ่มใจ กันทุกคน ban2pak
เป็นอีกหนึ่งวัน ที่ สุขใจ อิ่มอก อิ่มใจ กันทุกคน ban2pak
จริง ๆ อยากจะเขียนบรรยาย ให้ดูดีกว่านี้
แต่ เรื่องราวมากมาย เรียบเรียง ไม่ค่อยถูก
แต่ เรื่องราวมากมาย เรียบเรียง ไม่ค่อยถูก
จึงขอ สวัสดี เพียงแค่นี้ คะ
^^ ขอให้ความสุข อยู่ กับ ทุก ๆ ท่าน ค่า ^^
^^ ขอให้ความสุข อยู่ กับ ทุก ๆ ท่าน ค่า ^^
ปล. - ban2pak ได้รับ มิตรภาพ ที่น่ารัก
จาก ไดอารี่คลับ นำความสุขใจมาให้ คะ
1. ทุเรียนกวนล้วน ๆ แท้ ๆ ไม่มี มัน ไม่มี อย่างอื่นปน จากพี่สาว ที่ไม่ยอมแก่
สะใภ้ นครศรีฯ แห่ง ไดฯ http://ketkaew.diaryclub.com/
จาก ไดอารี่คลับ นำความสุขใจมาให้ คะ
1. ทุเรียนกวนล้วน ๆ แท้ ๆ ไม่มี มัน ไม่มี อย่างอื่นปน จากพี่สาว ที่ไม่ยอมแก่
สะใภ้ นครศรีฯ แห่ง ไดฯ http://ketkaew.diaryclub.com/
2. โปสการ์ด น่ารัก น่าไปเที่ยว จากน้องนก
แห่ง ไดฯ http://nok_jang.diaryclub.com
ขอบคุณมากคะ น้องนก ที่ไปเที่ยวใต้
แล้ว นึกถึงคนเหนือ ร่อนโปสการ์ด มาให้
ดีใจจังเลย เพราะไม่รู้ว่า
พี่จะมีโอกาส ได้ไปเที่ยวหรือป่าว เน๊อะ ^^
สรุป ทั้ง 2 มิตรภาพ ดีดี ส่งตรงมาจาก จ.นครศรีธรรมราช แล้ว มาถึง เชียงราย
พร้อมกัน ส่งถืงมือ ban2pak เวลาเดียวกัน ช่างเป็นความบังเอิญ
ที่น่ารัก น่าจดจำ เป็นที่สุด นะคะ ^^
