รอ รอ และ รอ

  รอ รอ และ รอ 

 

แม่ ….

อยาก up ไดฯ

อยากบันทึก เรื่องราว น่ารัก ๆ

อยากบันทึก รูปสวย ๆ ของ 2 ผัก

เรื่องราว น่ารัก ๆ สนุก ๆ มีความสุข ของ ban2pak

อาทิตย์ ที่ผ่านมา มีเยอะ แยะ เลย

แต่ ….

มันติดอยู่ที่ แม่ อย่างเดียว เลยจ๊ะ

ณ เวลานี้ นาทีนี้ แม่ ไม่สามารถ up ไดฯ ได้เลยจ๊ะ

หัวสมอง มึนงง คิด วกวน นู่น นี่ สับสน ไปหมด

ไม่สามารถ ทำอะไร ได้เลย ณ ตอนนี้

ได้แต่ ....

 

รอ

รอ

แล้วก็

รอ

คงต้อง รอ ถึง วันที่ 3 มีนา

ให้มันรู้ กันไปเลย ว่า ผล จะออกมายังงัย

ผลออกมายังงัย เรา ก็ยอมรับ ได้กันอยู่แล้ว

เพราะ มันก็มี ทางเลือก ไว้รอเราแล้ว

แต่

ณ เวลานี้ นาทีนี้ สถานการณ์แบบนี้

แม่ แทบ ทำอะไร อื่น ไม่ได้ เลย

คิดไม่ออก เลย

พ่อ ก็ มาไม่สบายอีก เมื่อวานไป โรง’บาล มา

ได้ฉีดยา ไปเข็มนุง ก็ ดีขึ้นแล้ว

แม่สัญญา หลังวันที่ 3 แม่ จะ มา up ไดฯ ให้ 2 ผัก แน่ ๆ

ทั้งเรื่อง ที่พี่ผักบุ้ง ไปร่วมวง แสดง มินิคอนเสริ์ต “แสงหนึ่ง คือรุ้งงาม”

และ เรื่องราว ชีวิต ประจำวัน ของ 2 ผัก

รูป น่ารัก ๆ ของ ผักเล็ก

รูป สวย ๆ ของ ผักใหญ่

ว่าจะจบแล้ว

แต่ขออีกนิด

ช่วงนี้ เวลานี้ สถานการณ์ แบบนี้

แม่ ต้องขอบคุณ ทุก ๆ กำลังใจจากเพื่อนรัก คนที่เรารัก ฯลฯ

แม้แต่ จากคนที่เรา ไม่เคยคุยด้วย แต่ เค้ารู้เรื่องราว

เค้าก็ให้คำแนะนำ และ กำลังใจ

และ ขอบคุณที่สุด ก็ น้องก้อย แห่ง http://maekoija.diaryclub.com

ที่ทั้งโทรหา และ ติดตามข่าวสาร เรื่องราว มาบอกกัน

ขอบคุณมาก ๆ นะคะ น้องก้อย

ban2pak จะไม่ลืม บุญคุณ ทุก ๆ ท่านคะ

 แม่หยุดงาน 1 วัน คะ 

18-2-51

วันนี้ แม่ลาหยุดงาน  1  วัน

เพราะอะไรนะเหรอคะ?

ก็เพราะ คนคนนี้ คะ  “ผักหวาน”

 

ผักหวาน ไม่สบายคะ  ไข้สูงมาก มา 2 วันแล้ว

ล่าสุด แม่ให้ยาลดไข้สูง ตอนตีสี่ครึ่ง แล้วผักหวานก็หลับไป

จนเช้า ใกล้จะได้เวลา ออกจากบ้านกันแล้ว ผักหวาน ยังไม่ตื่น

แม่จับตัวดู ยังรุม ๆ  แม่เลยตัดสินใจ หยุดงาน อยู่ดู ผักหวาน ให้ค่อยยังชั่วกว่านี้ก่อน

ตอนนี้  ผักหวาน นอนหลับ อยู่ แม่เลย แอบแว๊บ มา  up ไดฯ

ขอย้อนหลัง ต่อจาก ไดฯ หน้าที่แล้ว นิดหน่อย คะ

วันเสาร์ที่  16-2-51

เป็นวันที่ พี่ผักบุ้ง ต้องไปยื่นใบสมัคร สอบเข้า เรียนต่อ ม.1

แม่ กะ ให้เราออกจากบ้าน เช้า ๆ หน่อย เพราะ จะได้ทันเรียนพิเศษ กับ ครูนิว ตอน 10 โมงคะ

ก็ ได้เช้าสมใจคะ ไปถึง เรียกได้ว่า ไปก่อนกรรมการ คะ

และ ได้ คิว ที่ 1  เลย  คะ ก็ สบายดี นะคะ

ไปแต่เช้า  ที่จอดรถ ก็เลือกได้ตามชอบใจ  แล้วก็เสร็จเร็วดีด้วยคะ

อ้อ!  ในวันนี้ นอกจาก ยื่นใบสมัครแล้ว นักเรียนคนไหน ที่เลือกโปรแกรม EP

ต้องรับการสัมภาษณ์ ในวันนี้เลยคะทั้งนักเรียน และ ผู้ปกครอง

แม่เลยใส่สูท ซะเต็มยศ เลย เหอ ๆๆ

และ ไอ้สูทสีกรมท่า  ชุดนี้แหละคะ

ออกฤทธิ์ ตั้งกะยังไม่ทันได้สัมภาษณ์  มี น้องผู้ปกครอง คนหนึ่ง

เดินตรงมาหาแม่อย่างมั่นใจ และ ยกมือไหว้ แม่ 1 ที แม่รีบรับไหว้แทบไม่ทัน

แล้วก็ มาถามรายละเอียดกับแม่  พอแม่ ฟังจบแล้ว

แม่ก็บอกว่า ไม่แน่ใจเหมือนกัน เพราะก็ พาลูกมาสมัครเหมือนกันคะ ^^”

พอเรานั่งรอให้ กรรมการ มารับสมัคร ซักพัก ทั้งนักเรียน และ ผู้ปกครองก็เริ่มทยอยมากันคะ

อย่างที่ว่า  พี่ผักบุ้ง ได้คิวที่หนึ่ง  พอ กรรมการมา ก็รับใบสมัคร แล้วก็ บอกให้เราไปที่ห้องสัมภาษณ์

พี่ผักบุ้ง ถูกสัมภาษณ์ โดย คุณครูชาวต่างชาติ 2 คน

แม่ ถูกสัมภาษณ์  โดย คุณครู คนไทย  คะ

สัมภาษณ์ อยู่ห้องเดียวกัน  แต่ หันหลังให้กัน คะ ระหว่างแม่ กับ พี่ผักบุ้ง

แต่ แม่ก็ ได้ยินการสัมภาษณ์ ของพี่ผักบุ้ง ตลอด

แม่ ว่า ลูกสาวแม่ ทำได้ดีมากทีเดียวคะ  เก่งจังคะ แม่ปรบให้ คร้า...

อ้อ !!  รูปที่ถ่ายมาวันนี้ ทั้งหมด แม่ขออนุญาต แล้ว นะคะ

อย่างว่า  เรามาคนแรก ก็ได้ใช้เวลา พูดคุย แบบเป็นกันเอง กับ คุณครู ก่อน พักหนึ่ง

คุณครู ท่านก็ใจดี อนุญาตให้ ถ่ายรูปได้ แต่แม่ก็ ถ่ายมาเท่านี้จริง ๆ คะ เกรงใจ คะ

แล้ว การรับสมัคร ก็ผ่านไป คะ จากนี้ ไปก็ เหลืออีก ไม่ถึง สัปดาห์ แล้ว นะคะ

ที่ วันที่ลงแข่ง สนามจริง จะมาถึงแล้ว  สู้ ๆๆ คับทั่น

เง้อ!!  ว่า แต่ว่า ตอนนี้ พี่ผักบุ้ง ร่างกายยังไม่เต็มร้อย เลยอะ (ตั้งกะกลับจากเข้าค่าย)

ยังไอค๊อกแค๊ก  แล้วก็ จาม ๆๆ มีน้ำมูก

แม่ก็ ได้ให้ยาไปตามอาการ ยังไม่ได้ไปหาหมอ เลย

ออกจาก โรงเรียน  ก็ 9 โมง คะ ยังไม่ถึง เวลาเรียน กับครูนิว

ก็ไปกิน ข้าวเช้า กันก่อน พี่ผักบุ้ง รีเควส  หนมเส้น 7 น้ำ (อีกแล้ว) เอ้า! ไปก็ไป

กินข้าวเช้าเรียบร้อยแล้ว  แม่ก็ พา พี่ผักบุ้ง ไปส่งที่บ้านครูนิว ตอน 9 โมงครึ่งคะ

ตอนเย็น แม่ไปรับ ผักหวาน จากบ้านยายเอ้ย

ยายเอ้ย บอก กลับถึง บ้านให้ เอายา ลดไข้ ให้ ผักหวาน กินด้วยเน้อ รู้สึกตัวจะรุม ๆ

แล้ว ก็ คืนวันเสาร์ ทั้งคืน แล้วก็ วันอาทิตย์ อีกทั้งวัน

ผักหวาน มีไข้ ตลอด กินยาลดไข้ ที่มี อยู่ หมดไปเป็นขวด ไข้ ก็ ไม่ลดลง นัก

 เย็นวันเสาร์ ยังมีแวะเล่นสไลเดอร์อีกแหนะ 2ผัก อะ

 

ตอนเย็น วันอาทิตย์ (อิป้อกลับมาถึงแล้ว ตั้งกะเที่ยง ๆ) ก็เลย พากัน พาผักหวาน ไปหา ป้าหมอ

ป้าหมอ บอก เป็นไข้หวัดใหญ่  ต้องใช้ยาลดไข้สูง

แล้วก็ ได้ยาฆ่าเชื้อ  ยาแก้แพ้หวัด  มา  3  อย่าง  คะ

17-2-51

เมื่อคืน นอนกัน 3 คน แม่ลูก คะ เพราะ อิป้อ ไปแพร่
แม่เลยตื่นแต่เช้า กับ ผักหวาน ออกมาตรงระเบียบ ถ่ายรูปหมอกคะ

เช้านี้ อากาศเย็นนัก เย็นหนา อย่างงี้ หนะสิ เด็ก ๆ พากันป่วย ไม่สบายกันไปหมด

 

วันนี้ (18-2-51)  ก็ ถือว่า  อาการผักหวาน ดีขึ้น นิดหน่อย

ยังมีช่วงเวลา ที่ไข้ลด  แล้ว ก็ กินข้าวได้เยอะ  แล้ว ก็เล่นเป็นปกติ

แม้หน้าตา ผักหวาน จะมู่ทู่  ไปนิด  แล้วก็ บ่นว่า เจ็บปาก

อยู่บ้านก็ถ่ายรูปเล่นกัน 2 คน แม่ลูก

แม่ก็ขอให้ คืนนี้ อย่ามีไข้สูง อีก แล้วกัน นะจ๊ะ  พี่ผักบุ้ง ด้วย

พรุ่งนี้ แม่จะได้ไปทำงาน   ตามปกติ

แล้ว พี่ผักบุ้ง  ก็จะได้   มีร่างกายแข็งแรง พร้อมที่จะลงสนามสอบ ในวันที่ 23 นี้

 จบแล้วจ๊ะ

^^

พี่ผักบ้ง สู้ ๆๆ  หายป่วยไวไว ด้วย ผักหวาน ด้วย

พี่ผักบุ้งกลับมาแล้วค่า

พี่ผักบุ้งกลับมาแล้วค่า  

11 -  13  กุมภาพันธ์  2551  ที่ผักบุ้ง ไปเข้าค่ายพักแรม ที่ อ.แม่จัน

กำหนดให้ไปรับกลับ เวลา 10 โมง  ของวันที่ 13

เหมือนเดิมคะ  พ่อ ไปรับ พี่ผักบุ้ง  (พ่อลางาน 1 วัน)

แม่ส่งผักหวาน แล้ว เข้า office ทำงาน

 

สัปดาห์นี้ เรื่องราว ชีวิต บ้านเราก็ ปกติ เหมือนเดิม ๆ

แม่เลย ไม่ได้ up ไดฯ  เพราะ ไม่รู้ จะ up ไรดี จ๊ะ แหะ ๆ

แต่ แม่ ก็ยุ่ง ด้วยนิดหน่อยคะ  เพราะ อย่างที่แม่บอกไว้

แม่ ได้เปลี่ยนเจ้านายใหม่ คะ  ก็เลย ยุ่ง เรื่องส่งมอบงาน นิดหน่อย

และ อ้ายบอย ไม่สบาย แม่ ก็ ให้ อ้ายบอย พัก มาก หน่อย

หลายอย่างแม่ทำเอง ประมาณใช้ แรงงาน เยอะ จัด

กลางคืน นอน สลบเป็นตาย  ไม่รู้เรื่อง ไม่ตื่นเลย

ปวด ๆ เมื่อย ๆ เนื้อตัว ไปหมด

เอาแระ ๆๆ ชักจะบ่น อีกแระ แม่นี่

ซัก 11 โมง (13-2-51) พี่ผักบุ้ง โทรหาแม่ ที่ office  บอก ออกจากค่าย มาแล้ว

เจ็บคอ คะแม่ เสียง แหบ  ด้วย แล้ว เล่าเหตุการณ์ ที่ค่ายให้ฟังนิดหน่อย ว่าโหด ขนาดไหน

แล้ว พ่อ กับ พี่ผักบุ้ง ก็ กลับบ้านกันก่อน ให้พี่ผักบุ้ง พักผ่อน

แล้ว พ่อ ก็จัดการ กับพวก ข้าวของเครื่องใช้ เสื้อผ้า ของพี่ผักบุ้ง เรียบร้อยเลย

ตอนเย็น แม่กลับ บ้านไปเจอ พี่ผักบุ้ง แว๊บแรก ที่แม่เห็น พี่ผักบุ้ง

แม่คิดในใจ   โห...  ทำไม ลูกช้านนน ผอมไปขนาดนี้ (จากที่ ตัวเล็ก ๆ ผอม ๆ อยู่แล้ว)

และ หน้าดำ  มากกกก ด้วยคะ

ก็ พูดคุย  กัน พี่ผักบุ้ง ก็ เล่าให้ฟัง หลายอย่าง เช่น

มีเดิน ทางไกล รวมแล้ว 12 กิโล  มีลุยน้ำ ลุยโคลน ฯลฯ

เก่งมากคะ ลูก  ยังงัย ก็ ผ่านมาแล้ว นะคะ มาฟิต ร่างกายกันใหม่

อีกวัน แม่ไปซื้อ วิตมิน รวม มาให้ พี่ผักบุ้ง กิน คะ

ไม่ได้แวะร้านขายยา เจ้าประจำ  แต่ มาแวะ ร้านขายยา แถวบ้าน

จะซื้อ วิตมิน รวมพวก เซเว่นซีส์  หรือ สก็อต  กลับไม่มี  ได้แต่ เป็นเม็ด มา

แล้วก็ยาอม  แก้เจ็บคอ ด้วย  ก็เอาไว้ก่อน เน๊อะ

แม่ หละ เป็นห่วง มาก กลัว พี่ผักบุ้ง จะไม่สบาย แล้วก็ ไม่สบายจริง ๆ

ดีนะคะ ที่ไม่เป็นไรมากกว่า นี้  ก็ ขออย่าให้เป็นไรไปมากกว่านี้ เลย

เพราะ อีกเพียง อาทิตย์ เดียว ก็ จะถึง เวลาสอบเข้า โรงเรียน ที่เราต้องการกันแล้ว

พูดถึงโรงเรียน ที่จะสอบ เข้า  เหตุ ผล อีกอย่าง ที่แม่ ไม่ได้ up ไดฯ

นอกจากที่ว่าไม่รู้จะ up อะไร แล้ว  มัน คงเป็นความกังวล เรื่องสอบเข้าเรียนต่อ

ของพี่ผักบุ้ง ด้วย  เลย ทำให้ ในหัวแม่ คิดเรื่อง อื่นใด ไม่ออกเลย ไม่มีอารมณ์

อาทิตย์นี้  นอกจากเรื่องงาน ก็ มีเรื่องสอบเข้า เรียนต่อ ของ พี่ผักบุ้ง นี่แหละ

ไปทางไหน คุยกับ ใคร ก็ไม่พ้น คุยเรื่องนี้ แล้ว ทุก ๆ คน ทั้งจังหวัด เลยมั้ง ที่จะสอบเข้าเรียนต่อที่นี่

แม่หละกลัว จริง กลัวจัง คะ  กลัวลูกสอบเข้าไม่ได้ เง้อ !!!

อย่างว่าไม่ค่อยมีไร up  ก็ บ่นซะเรย  555

แต่ มีรูป ถ่ายไว้ เมื่อวัน ที่ 14  วันแห่งความรัก

วันนี้  บ้านเรา ก็เหมือนเดิม กับ ทุก ๆ วัน

เลิกเรียนแล้ว 2 ผัก ก็เดินเล่น หลังบ้าน

แวะไปชวน พี่พิม มาเล่นบาส เล่นแบต ด้วยกัน ที่หน้าบ้านเรา

เล่นไป เล่นมา ซักพัก พี่เวียน ไปรับ อุ๋ม กลับมาจาก ทำงาน

มาถึง ก็มาจอดรถ หน้าบ้านเรา  เรียก ผักหวาน และ ทุกคน มาดู ของเล่นใหม่คะ

เป็นเจ้าหุ่นยนต์ น่ารัก ตัวนี้ คะ  มีรีโมท ด้วย

กดให้ หันซ้าย หันขวา เต้นรำ  และ ปล่อย อาวุธ ได้ด้วย

อาวุธ ที่ปล่อย เป็น แผ่นโฟม วงกลม เล็ก ๆ  ที่ยิง ออกมาจาก ปาก

เด็ก ๆ กริ๊ด กร๊าด กันใหญ่ (จริง ๆ แล้ว ผู้ใหญ่ด้วย ฮา....)

ก็ สนุก สนาน กันซัก พัก เริ่มมืด ก็แยกย้ายกัน

แม่พา 2 ผัก เข้าบ้าน  อิป้อ  ตาม พี่เวียน ไป ดริ๊งค์ กันต่อ ที่บ้านพี่เวียน

ชักจะบ่น ยาวไป  วันนี้ ขอ up แบบ สั้น ๆ นะคะ

อ้อ!  ผลสอบ โรงเรียนชื่อดัง ของ จ.เชียงใหม่ ที่พี่ผักบุ้ง ไปสอบ ออกมาแล้วคะ

เป็นไปตามที่เรา คาด  “ไม่ติด” ค่า   โรงเรียน พี่ผักบุ้ง ที่ไปสอบกัน ติด คนเดียวคะ

ไม่เป็นไร เน๊อะ ลูก เน๊อะ   เรามาเอาจริง โรงเรียน บ้านเรา ดีกว่า

อย่างที่แม่ว่า ไปทางไหน คุยกับใคร ถามใคร(ที่มีลูกวัยเดียวกัน) ช่วงนี้

ว่าจะเอาลูกไปสอบ เข้าที่ไหน?  ทุกคน ก็ตอบเหมือนกันหมด  ว่า โรงเรียนนี้ ทั้งนั้น

สู้ ๆ  สุดตัว นะคะลูกขรา....

และวันนี้สาย ๆ (16-2-51)  ต้องไปยื่นใบสมัคร กันแล้ว

พ่อไม่อยู่  ไปงานบวชเพื่อนรัก ที่ แพร่ นู่นแหนะ

ผักหวาน  ก็ต้องไปอยู่ กับ ยายเอ้ย อีกวัน นะลูกนะ

แม่ กับ พี่ผักบุ้ง จะไปยื่นใบสมัครกัน คะ และ ได้ยินมาว่า

มีสอบสัมภาษณ์ นักเรียน และ ผู้ปกครอง ก่อนด้วย

เอ้า!!!  สู้ ๆ กันหน่อยค่า  เป็นไงเป็นกัน

แล้วเดี๋ยวมันก็จะผ่านไป นะคะ  (พูดให้กำลังใจ พี่ผักบุ้ง และ ตัวแม่เองด้วย)

จบแล้วคะ

ไปก่อนนะคะ (แบบกังวล และ เครียด นิหน่อย)

^^”

 

รวมมิตร

  รวมมิตร  

ควันหลง จากที่เราไปเชียงใหม่ กันเมื่อ 2-3 ก.พ. 51
ตอนขากลับคะ หลังจาก ฝ่ารถติดจาก ร.ร. ที่พี่ผักบุ้ง ไปสอบ ออกมาได้แล้ว
พวกเราก็ มุ่งหน้าเดินทางกลับ โดยใช้เส้นทางเลียบคลองชลประทาน
ไปทาง สนามกีฬา 700 ปี คะ

ขับรถมาถึง แถว ๆ หน้า คุ้มภูคำ คะ
ผักหวาน จะดูดนม พ่อ ก็จอดรถเข้าข้างทาง
แล้วก็ลงไปชงนม ที่ท้ายรถ เสร็จแล้วก็กลับมาขึ้นรถ
สิ้นเสียงปิดประตูรถ ของ พ่อ ก็มีเสียง โครม!!! ตามมา คะ

พ่อ กับ แม่ หันมามองหน้ากันแล้วก็ กลับไปมองที่หน้ารถ
แม่เห็นกับตา คะ ผู้หญิงคนหนึ่ง กระเด็นจากมอ’ไซด์ ของตัวเอง
แล้วก็ตกลงพื้นถนน แล้วก็ กลิ้ง ๆๆๆๆ
พอหยุดกลิ้ง แล้ว เธอก็ ลุกขึ้น หันซ้าย – ขวา แล้วก็ เดินเข้าริมถนน
เธอไปนั่งลงบนฟุตบาธ แล้วยกมือ 2 ข้างขึ้นกุมหน้า

พวกเราก็นั่งดูท่าที กันอยู่ในรถ ซักพัก พอให้แน่ใจแล้วว่า
ไม่มีใคร มาช่วย หญิงสาวคนนี้ เลย
ก็ ไอ้รถยนต์ คันที่ชน มันชนแล้ว ก็ชนเลย คือ มันไม่จอดค่า หายจ้อยยยยยยย

        

พ่อ ก็เลยตัดสินใจ เปิดประตูรถ ลงไปดู หญิงสาวคนนั้น คะ
ซักพัก แม่ก็เห็นมี ชาย หญิง ขี่มอ’ไซด์ มาด้วยกัน จอดดู กับ พ่อ อีกคะ
แล้วแม่เห็น อิป้อ คุยมือถือ เสร็จ ซักพักใหญ่ ๆ ก็มี
ชายหนุ่ม ขับมอ’ไซด์ มา จอด เพิ่ม อีก 1 คน
ก็เห็นพูดคุยกัน แล้วอิป้อ ก็กลับมาขึ้นรถ ขับกลับบ้านเรากันคะ

           

จากนั้น เรา 3 คน (ผักหวาน หลับปุ๋ยไปแล้ว) ก็ พูดคุยกันถึงเรื่องนี้ ต่ออีกนิดหน่อย
ขับมอ’ไซด์ อันตราย จริง ๆ คะ
ขณะที่ขับ ต้องมีสติ ตลอดเวลา ดูซ้าย ขวา ดูหลัง ให้ ดีดี
ต้องขับชิดซ้าย เข้าไว้ นะคะ
และ ต้องไม่ลืม สวมหมวกกันน็อค ด้วย นะคะ

พอขับรถเข้าสู่ เขตอ.เวียงป่าเป้า พวกเราก็แวะ “วังมัจฉา” คะ
ตามคำเรียกร้อง ของพี่ผักบุ้ง คะ แวะดูปลา ให้อาหารปลากันคะ
MS ของกล้อง เต็มแล้ว รูป ที่วังมัจฉา นี้ จึงถ่ายด้วยมือถือ (ไม่ชัดเน๊อะ)

4-5 ก.พ. 2551

ก็กลับมา ดำเนินชีวิตประจำวัน เป็นปกติ เรียน ทำงาน ว่ากันไป

         

6 ก.พ. 2551

วันนี้ แม่มีประชุมประจำเดือน คะ
วาระ ก็คล้าย ๆ เดิม แต่ วันนี้ มีวาระ พิเศษ คะ
คือ เจ้านายของเรา จะอำลาตำแหน่ง เพื่อไปรับตำแหน่งใหม่ ที่ใหญ่กว่านี้
แล้วก็ส่งต่อ ผจ.ศูนย์ฯ ให้กับ คนใหม่
เจ้านายคนใหม่ จะเป็นอย่างไร ก็คง ต้องว่ากันต่อไป คร้า..

และ วันนี้ น้อง ๆ ผู้ช่วยช่างฯ มีนัดถ่ายรูป ทำบัตรห้อยคอ กัน
พวกน้อง ๆ ก็ เลย ถ่ายรูปหมู่ เก็บไว้ แม่ก็ วิ่งไปแจม ด้วยคน
แล้วเอามาแปะไว้ในไดฯ หน้านี้ ซะเลย ลูกดูซิ คนไหน ที่ลูกไม่รู้จัก ^^

และ ที่ลืมไม่ได้เลย วันนี้ วันเกิด “อุ๋ม” แม่ของ พี่พลอย พี่พิม
แล้ว ยังเป็นแม่ อีกคน ของผักหวาน ด้วย ^^

แต่ เจ้าภาพ ไม่อยู่บ้านนะคะ ไปทำงานเชียงใหม่ จะกลับ ถึงบ้าน คืนนี้คะ

พวกเรา 2 บ้าน ก็ กิน สุกี้ กันแบบง่าย ๆ รอ ไปก่อนคะ
แล้ว ผักหวาน ก็หลับปุ๋ยไปก่อน ที่อุ๋ม จะกลับถึงบ้านคะ

         

9 ก.พ. 2551

เสาร์ อาทิตย์ นี้ นอกจาก เรียนพิเศษ และ พบหมอฟันแล้ว
พี่ผักบุ้ง ยังต้องเตรียมตัว เก็บของ คะ พี่ผักบุ้ง จะไปเข้าค่ายลูกเสือ เนตรนารี
ที่โรงเรียนบนดอย (เป็นโรงเรียนในเครือ ของ โรงเรียนที่พี่ผักบุ้งเรียนอยู่) อ.แม่จัน นู่นคะ

เข้าค่ายวันที่ 11- 13 กุมภาพันธ์ 2551 (2 คืน 3 วัน)
แม่แทบ ไม่ได้ช่วย พี่ผักบุ้ง เก็บของ เลย
เพราะ มัวแต่ กัน แต่ แยก ผักหวาน ไม่ให้ กวน พี่สาว เก็บของ
ก็เลยพาผักหวาน ออกไปเดินเล่น หลังบ้าน ดูพ่อ ทำไรแหนะ ‘หวาน

10 ก.พ. 2551

วันอาทิตย์ พี่ผักบุ้ง มีเรียนไวโอลิน อย่างเดียว
ส่งพี่ผักบุ้ง เสร็จ ขับรถผ่านแถวเกาะลอย ผักหวาน เจอของเล่น

ก็ ร้อง อยากจะเล่น แม่เห็นว่า ร่มรื่นดี ก็ จอดรถ พาผักหวาน ลงไปเล่น แป๊ป ๆ
ได้รูป สวย ๆ มา หลายรูป เลย

กลับถึงบ้าน แดดดี ลมแรง พ่อ ชวน ผักหวาน เอาว่าวมาปล่อย
แต่ ลมไม่เป็นใจ หรือ มือไม่ถึง ร่วงงงง คะ ว่าวหนะ
เล่นแป๊ป เดียวเลิก เลยคะ

11 ก.พ. 2551

เช้านี้ ออกจากบ้าน แยกกัน คะ
พ่อ ไปส่ง พี่ผักบุ้ง ที่โรงเรียน แล้ว ก็ เลยไปส่ง เข้าค่าย ที่แม่จัน ด้วยเลย
แม่ ไปกับ ผักหวาน ส่งผักหวาน ที่บ้านยายเอ้ย แล้ว เข้า office

ปีที่แล้ว พี่ผักบุ้ง เข้าค่าย ค้างแรม เป็นปีแรก แม่ ลาหยุดงานไปส่ง พี่ผักบุ้ง ถึงค่าย
ปีนี้ แม่ไม่ได้ไปส่งคะ ให้ พ่อไปส่ง คนเดียว เพราะ ไปเช้ามาก ๆ
ซัก 10 โมง พ่อก็เข้ามาหาแม่ ที่ office บอกส่งพี่ผักบุ้ง เรียบร้อยแล้ว

2 คืน เชียวน้า…. ที่พี่ผักบุ้ง ไม่ได้นอนที่บ้าน
แถม มือถือ คุณครู ก็ ไม่ให้ เอาไปด้วย
ไม่รู้ จะมีคราย ร้องไห้ คิดถึง พี่สาว มั่งรึป่าวน้อ?

จบแล้วคะ
คิดถึงพี่ผักบุ้ง จัง
พรุ่งนี้ แนะ จึงจะได้ เจอกัน

      

ขอบคุณและสวัสดี
ให้ความสุข อยู่กับ ทุก ๆ ท่าน ใน ทุก ๆ วัน นะคะ

^__^

อ้อ! แม่อ่าน แฮรี่ พอตเตอร์ กับ เครื่องรางยมฑูต จบแล้วจ้า
(แล้วมาบอกทำไม ละเนี้ย) แหะ ๆ แบบว่า สนุก มาก ๆ จ๊ะ ไม่อยากให้จบเลย อะ