23-9-50
วันอาทิตย์สีแดง (เลียนแบบ eye eye ซะหน่อย^^)
วันนี้ ผักหวาน ได้ชิงช้าใหม่คะ
อิอิ จริง ๆ ก็ไม่ใหม่เลยคะ ไม่ใหม่
เป็นชิงช้า ที่อิป้อ ทำให้ พี่ผักบุ้ง ตอนพี่ผักบุ้ง เด็ก ๆ
ชิงช้า ผูกใต้ต้นมะม่วง ทำง่าย ๆ
อิป้อ ใช้เหล็กตัวซี มาดัดแปลง ทำเป็นที่นั่งเล็ก ๆ
แล้วใช้เชือก ร้อย ผูก กับ กิ่งมะม่วง หน้าบ้านคะ
อย่างที่บอก เดิมเป็นของพี่ผักบุ้ง มันจึงสูงหน่อยคะ
แต่ ผักหวาน มักจะชอบ มานั่งเล่น บ่อย ๆ
วันนี้ แม่เห็น อิป้อ (เหมือนจะ)ว่าง ๆ
เลยบอกว่า หาเชือก มาทำชิงช้า ให้ผักหวาน ใหม่ดีมั๊ย
ให้มัน เตี้ย ลงมาอีกหน่อย ให้ขา ของผักหวาน ถึงพื้น
เวลาผักหวานเล่น จะได้ สวิง เอง ไม่ต้องให้คนอื่นช่วยผลัก
(แบบว่า คนผลัก ขี้เกียจ ผลัก อะ)
อิป้อ บอก ได้เลย จัดให้
แต่ว่า ไม่ได้ หาเชือกใหม่ หรอกคะ
พอดีเชือก อันเดิม ยาวพอ อิป้อ ก็แค่ ปรับระดับเชือก
แล้วมัดใหม่ ให้ แน่น เท่านั้นเอง
ผักหวาน ก็ได้ชิงช้าใหม่แล้ว
ทีนี้ ก็ สวิง เอง ให้เต็มที่ เลยนะ ลูกสาว ...
(ตอนที่ทำชิงช้า กันนี้ พี่ผักบุ้ง ไม่อยู่คะ ไปเรียนไวโอลิน)
และนี่ก็ของใหม่ ผักหวาน แต่เป็นมรดก จากพี่ผักบุ้ง อีกชิ้นหนึ่ง
จักรยาน คันเล็กคะ รูปซ้ายมือ เป็นพี่ผักบุ้ง ตอน 2 ขวบ นิด ๆ
อยู่ในชุดนักเรียนแล้ว ชูสองนิ้ว บนจักรยาน ที่หน้าบ้าน
รูปขวา ก็ ผักหวาน ตอน ไม่กี่วันที่ผ่านมา
ไม่น่าเชื่อว่า เวลา 10 กว่าปี จะไว ได้ขนาดนี้
ผักหวาน โต ทัน สามารถ ใช้ มรดก ของพี่ผักบุ้งได้
24-9-50
เช้าวันจันทร์นี้ office เรา ได้ให้การต้อนรับ Big boss
Big จริง ๆ คะ รับรอง พร้อมคณะ จาก บางกอก
ซึ่งเดินทางมา (แบบเงียบ ๆ) เพื่อสืบหาข้อเท็จจริง (บอกไม่ได้คะ)
แต่ พวกเราชาวเชียงราย เอาใจช่วย ให้สำเร็จคะ สาธุ..
เพื่อเจ้านายเรา (ที่เป็นหัวเรือใหญ่ ในเรื่องนี้)
เพื่อหน่วยงานเรา
และที่สำคัญที่สุด
เพื่อ “ความถูกต้อง” คะ
เมื่อคณะของ Big boss มา เฉพาะกิจ แต่
ก็ได้แวะเยี่ยม ซักถาม ถึง การปฏิบัติงาน ดูสถานที่ทำงาน ฯลฯ
การมาของ Big boss ครั้งนี้ ทำให้ งานประจำของเรา
ที่เราคิดว่า หนักหนา เหนื่อย ดูเป็นเรื่องเล็กน้อยไปเลยคะ
เพราะ Big boss ได้ซักถาม และ รับฟัง ให้คำแนะนำ
เกี่ยวกับ งานที่ทำ อืมมม.. รู้สึกดีมากคะ
อีกที “ขอให้ทุกอย่างสำเร็จ ถูกต้อง อย่างที่ควรจะเป็น” คะ
ข้ามมาช่วงเย็น เย็นนี้ พี่ผักบุ้ง ไม่มีเรียนพิเศษคะ
แต่ พี่ผักบุ้ง ได้โทรมาหาแม่ ตอนซัก 4 โมงเย็น
บอกว่า ต้องไป ทำสรุปโครงงาน ฯลฯ ที่บ้านเพื่อน
(ที่เดิม ที่ไปเมื่อวันเสาร์ ที่แล้ว)
โดยจาไป กับ รถเพื่อน ที่มารับกลับบ้านเลยคะ
ถ้าเสร็จแล้ว จะโทรหา ให้มารับคะ
OK ค่า ได้เลย คนจ๋วย
พอถึงบ้าน ยังไม่ทันเข้าบ้านเลยจ๊ะ
ก็เจอ ป้าติ๋ม (ข้างบ้านรั้วเดียวกัน) กำลังจะซ้อนมอ’ไซด์
สาว กระแต (แฟนสาวของลูกชายคนเดียวเธอคะ^^)
เพื่อไป โรง’บาล หา ลูกชาย
ก็เลย ไต่ถาม กันไป ได้ความว่า พี่โน้ต
เข้า โรง’บาล วันนี้ เพื่อเตรียม ผ่าตัด ฝีที่ตูด อิอิ
คุงหมอนัดผ่า วันพุธ แต่ ให้ admit วันนี้
ปามาณ นอน กินยา งดอาหารหนัก
(เพราะ พี่โน้ต อ้วน น้ำหนัก เฉียดดร้อย แล้ว)
แล้ว ลุงนพ ก็ไปราชการ ยังไม่กลับ
มาสด้า 3 ก็ จอดอยู่ กระบะ นิสสัน ก็ จอดอยู่
ป้าติ๋ม ขี่เป็นแต่จักรยาน คะ ^^”
เลย ต้องซ้อน มอ’ไซด์ กันไป จะเอาของ ไปไว้ที่ โรง’บาล ด้วย
เราก็เลยบอก รอหน่อย ได้มั๊ย ป้าติ๋ม แป๊ป นึง
เก็บของเข้าบ้านก่อน แล้วเดี๋ยวออกไปพร้อมกัน
เพราะ ต้องออกไปรับ ผักบุ้ง อยู่แล้ว ให้ กระแต
ขี่ มอ’ไซด์ ไปหาพี่โน้ต ก่อน น่อ !
เก๊าะ เป็นอันตกลง ตามนี้
เก็บของ ล้างหน้า ล้างตา กันแป๊ป
ก็พากัน ออกบ้าน อีกรอบ
ขับรถไปถึง ประมาณ 4แยก แม่กรณ์
พี่ผักบุ้ง ก็โทรมา บอกเสร็จเรียบร้อยแล้วคะ
ก็เลย ไปรับ พี่ผักบุ้ง แถว หลัง ว.อาชีวะ
แล้ว ก็ ไปหา พี่โน้ต ที่ โรง’บาล
เอาของ ลง ให้พี่โน้ต ที่ห้อง นั่งพูดคุย ซักถาม กัน พักใหญ่ ก็ กลับ
เพราะ พี่ผักบุ้ง ยังไม่ถึงบ้านเลย กัว พี่ผักบุ้ง หิวข้าว
และพี่ผักบุ้ง บอก มีต้องทำข้อสอบ Pre test ส่งพรุ่งนี้ด้วยนะแม่
พร้อมบ่น ว่า ครู นะให้ข้อสอบมาทำช้า เค้าส่งมาตั้งนานแล้ว
ให้มาทำช้า แล้ว ยังเก็บเร็วอีก บางคน มี ร้องทุกข์
คุณครู ก็มีขู่ว่า จะส่งทีหลังก็ได้ แต่ส่งเอง แล้วข้อสอบหาย
ไม่ถึงมือกรรมการ ไม่รู้ด้วยนะ
พี่ผักบุ้ง ผู้เชื่อฟังคำสั่งคุงครู อย่างเคร่งครัด
จึงต้องเหนื่อย มากเป็นพิเศษ (สงสารลูกสาวสุดสุด)
กลับถึงบ้าน พี่ผ้กบุ้ง กินข้าว อาบน้ำ เสร็จ ก็ ปาเข้าไปเกือบ 3 ทุ่ม
ไอ้ข้อสอบ นะ มี 2 วิชา คือ วิทย์ กะ คณิต
พี่ผักบุ้ง ทำวิทย์ เสร็จ 100 ข้อ ก็ สี่ทุ่มกว่าแล้ว
เดินมาบอกแม่ ว่า แม่ หนูง่วง มากเลย อะทำไงดี
25-9-50
ตีห้า ก็ ลองปลุก พี่ผักบุ้ง(ครั้งที่ 1)
เพราะ กะ ว่า คงไม่ตื่นหรอก นอนก็ดึก ซะขนาดนั้น
ก็เลย ปล่อย ให้นอนต่อ อีก 10 นาที
ตีห้า 15 นาที ปลุก พี่ผักบุ้ง เป็นครั้งที่ 2
แถมครั้งนี้ มีบอก ว่า เดี๋ยวทำไม่ทัน นะ
ได้ผล เธอจึงลุกขึ้น พร้อมใบหน้า ที่งอหงิก เล็กน้อย ถึงปานกลาง
พร้อม คำบ่น ว่า ง่วงงงง อยาก นอนนนนน
อดทน ไว้ ลูกสาว นี่แค่ จิ๊บ ๆ ของชีวิต นะลูก
ก็ หา น้ำเย็น กะ แบรนด์ ให้ ผักบุ้ง ดื่ม ก่อน ทำข้อสอบ
เพื่อ จะได้ตื่นตัว สมองโปร่ง มั่ง
เหลือวิชาคณิต 80 ข้อ
พี่ผักบุ้ง เก็บของ ลงมา อาบน้ำ ตอนประมาณ 6 โมง ครึ่ง
เจอหน้าแม่ที่บันได บอก “โค ต ร .... ยากส์ .....”
แม่ก็เลยบอก แล้ว เป็นไง ทำเสร็จ ทำได้ มั๊ยละ
พี่ผักบุ้ง ก็บอก ข้อ แรก ๆ ก็ ได้อยู่ หลัง ๆ อย่างที่บอกอะแม่
“โค ต ร ... ยากส์ ....”
OK เสร็จ ก็ดีแล้ว ว่ากันไป เน๊อะ
และ พี่ผักบุ้ง บอกวันนี้ ต้องมีเจ็บตัวอีกอะคะ
เพราะ ที่โรงเรียน มีฉีดวัคซีน คอตีบ ให้คะ
อืมมม จำได้ลาง ๆ ว่าเคยมีแบบสอบถามมา
ให้ผู้ปกครองว่า จะให้เด็กรับ วัคซีน ที่โรงเรียนมั๊ย
ตอบไปว่า ตกลงให้รับ
อืมมม เพิ่งมาฉีดตอนนี้
พี่ผักบุ้ง บอก เจ็บบบบ มากกกก แม่ ^^”
แถมมีเล่า บางคนเลือดไหล ด้วย
แต่บางคน ก็ไม่ร้องซักแอะ
บางคน ก็ร้องตั้งกะ ได้ยินประกาศ ให้ลงไปฉีด
แต่ผักบุ้ง ไม่ร้อง ไม่ลีลา แต่บอกอย่างเดียวว่า เจ็บบบบ
26-9-50
วันนี้ เจ้านาย มีประชุม (เฉพาะกิจ ทั้งวันเลย)
หลังจาก Big boss จาก บางกอก กลับไปแล้ว เมื่อเย็นวันที่ 25
วันนี้ (26-9-50) เจ้านายใหญ่ ก็เรียกประชุม หัวหน้าศูนย์ฯ ทั้งหมด
ไม่รู้ เรื่องไร กัน เพราะ เป็นการเรียกประชุม เฉพาะกิจ
กว่าจะรู้ ก็ เป็นอาทิตย์หน้า นู่นแนะ
เพราะ เย็นนี้ เจ้านายเรา ก็จะโกอินเตอร์
ไปต่างประเทศคะ ลูกน้อง มี บอก อย่าลืม ถ่ายรูป สวย ๆ
มาให้ดูเยอะๆ พร้อม ของฝาก ด้วยเน้อ ฮา...
แต่เจ้านายบอก จะได้เที่ยวป่าวไม่รู้ ไปประชุม ทำงาน ฯลฯ
กลับมาอีกทำงานอีกที วันที่ 2 ตุลา คะ
เจ้านายประชุม ลูกน้อง ก็ ลั้น ลา ^^
ก็ทำงาน กันไป คะ แต่ มันนะ บอกไม่ถูก เวลาเจ้านายไม่อยู่
มันจะดูร่าเริง กัน กว่า ปกติ ว่ามั๊ยคะ?
ซัก 4 โมง ป้าติ๋ม โทรเข้ามือถือ บอก
วันนี้ พี่ผักบุ้ง เรียนพิเศษ ป่าว
พอดี ตอนนี้ ป้า อยู่ โรง’บาล ถ้า มารับ ผักบุ้ง ป้าขอติดรถกลับบ้านด้วยสิ
ก็คุย กันคะ ได้ความว่า พี่โน้ต ผ่าเสร็จ แล้ว ตอนนี้
แล้ว วันนี้ กระแต มีสอบ อาจมา หา พี่โน้ต ช้า
ก็เลยว่า จะกลับ กะ เรา ด้วย ก็ บอก ได้เลย ป้า เดี๋ยวแวะรับ
แล้ว แวะเยี่ยม พี่โน้ต อีกที ด้วย หลังจากผ่าตัดแล้ว
ตอนเย็น ออกจากบ้าน รับพี่ผักบุ้ง
พี่ผักบุ้ง เลิกเรียนพิเศษ เวลา 6 โมงครึ่ง คะ
แต่ ช่วงนี้ คงใกล้ หน้าหนาวแล้ว
หกโมงครึ่ง จึง มืดดด แล้วค่า
หกโมงครึ่ง จึง มืดดด แล้วค่า
รับพี่ผักบุ้ง เสร็จ ก็ แวะหา พี่โน้ต ที่ โรง’บาล
โอ.. พี่โน้ต หน้าตาแจ่มใส มาก คะ
กินอาหาร ฝีมือ ป้าติ๋ม เรียบร้อยแล้ว
ก็คุยกัน อยู่พักใหญ่ ก็กลับบ้าน ค่า
วันนี้ พี่ผักบุ้ง ขอนอนเร็ว บอก ชดเชยเมื่อวาน
ได้เลย แม่ชอบ เพราะ อยากให้ ลูก ได้นอน เยอะ ๆ
พักผ่อน เยอะ ๆ นะ ลูก จะได้หายเหนื่อย และสดใส ร่าเริง
27-9-50
เช้ามืดวันนี้ ฝนตกอีกแล้วค่า
แต่ตกไม่หนัก เหมือนหนก่อน ตกแบบปรอย ๆ ตกไปเรื่อย ๆ
เรียก กันว่า ฝนขี้เกียจ เหมาะกับ บรรยากาศการทำงาน เลยวันนี้
ก็ เจ้านายไม่อยู่ ลูกค้า ก็ไม่มี การงาน ก็เป็นปกติ
ออกจา เรื่อย ๆ ระบบ ก็ ติด ๆ หลุด
ทีนี้ เวบ นอก งี้ วิ่งฉิว เฮ้อ!
ตอนใกล้เลิกงาน เจ้านาย โทรมาเช็ค เอ๊ย! โทรมาถาม
ว่ามีไรด่วนมั๊ย เหตุการณ์ทั่วๆ ไป เป็นไงมั่ง
ก็เลย บอก ปกติดี แต่มีเรื่องรอ เจ้านาย ตัดสินใจ อยู่
เย็นนี้ พี่ผักบุ้ง ไม่มีเรียนพิเศษ
แต่ อิป้อ โทรบอก ให้ไปรับ ทั้ง 2 ผัก เอง เน้อ
ตอนนี้ ติดภารกิจ อยู่ ที่บ้าน เฮ้อ!
อากาศขมุกขมัว ฝนขี้เกียจ ตกเกือบจะทั้งวันแบบนี้
จะมีภารกิจ อาไร้ เฮ้อ! (อีกซักที)
ก็ ไปรับ พี่ผักบุ้ง ก่อน เสร็จแล้ว ก็รับผักหวาน
ก่อนกลับบ้าน ชวนผักบุ้ง แวะ Big C ซื้อหนมไปกินหน่อยดีกว่า
ออกจาก Big C พี่ผักบุ้ง บอกอยากกินบัวลอย ป้าติ๊ก
ก็ Ok เลย แม่ก็อยากกิน ไม่ได้กินนานแระ
ก็ ขับรถวน ไปซื้อบัวลอย ที่ ไนท์บาร์ซาร์ อีกที
กว่าจะเข้าบ้าน ก็ มืดดดด อิป้อ มีโทรตาม
ถึงบ้าน อ้าว! ลุงนพ กลับจากราชการแล้ว
อืมมม ดีแระ ป้าติ๊ม จะได้ไม่ต้องซ้อน มอ’ไซด์ เน๊อะ
พี่โน้ต ก็คงออก โรง’บาล ได้ ลุงนพ บอก ไม่น่าเกินวันเสาร์นี้
ก็ ทักทาย กันนิดหน่อย ก็เก็บของเข้าบ้าน
พี่ผักบุ้ง ก็รีบปั่นงาน ที่คุงครูสั่งมา นิดหน่อย
แม่ก็ เตรียม มื้อเย็น ให้ พี่ผักบุ้ง จัดการผักหวาน
เข้าสู่ โหมดปกติ ของ แม่บ้านผู้ยุ่งเหยิง ต่อไป
อืมมม ในที่สุด ก็ อัพ ไดฯ ได้ทันวัน ไม่วิ่งตามวันมากเกินไป ดีใจดีใจ ค่า
ขณะนี้ เวลา ตี 5 กะ สี่สิบนาที ของ วันที่ 28 กันยายน 2550
อากาศ ที่บ้าน ไม่เย็นมาก เหมือนช่วง 4-5 วัน ที่ผ่านมา
แต่ พระพิรุณ คะ เริ่มเทกระหน่ำ ลงมาอีกแหล่ง
วันนี้ ตกหนักซะด้วย ไม่ใช่ฝนขี้เกียจแบบเมื่อวาน
ขอปิดท้าย ด้วย ประโยค ภาษาอังกฤษ ที่ คัดมาจาก
หนังสือ “เข็มทิศชีวิต” ของ ฐิตินาถ ณ พัทลุง
และ รบกวน ช่วยแปล ให้ ด้วย คะ ^^”
It is never too late to give up your prejudices
และ ให้ ทุก ๆ ท่าน มีความสุข ในทุก ๆ วัน นะคะ
^^ สวัสดี และ ขอบคุณ ค่า ^^