R.I.P. Michael Jackson

           R.I.P. Michael  Jackson       

 

จากดวงจันทร์สู่ผืนดิน

Credit by  :
ASTV  ผู้จัดการออนไลน์  (26 มิถุนายน 2552 13.41 น.)

Black Or White My Music - by Michael Jackson

วัดใจ

     วัดใจ     

25  มิถุนายน  2552

ไดฯ หน้าเมื่อวาน รู้สึก  ...  ว่า  ...

จะเปิดเผยตัวตนด้านมืด (มากไป) นะ

เครียดไป  ....  ก็เท่านั้น

คิดมากไป  ....  ก็เท่านั้น

บร้าไป  ....  ก็เท่านั้น

ทุก ๆ เวลา ที่ผ่านไปแต่ละวัน

เหมือนว่า จะ ...  ทำใจ  ...  ให้ได้

เหมือนว่า จะ ...  ยิ้มรับ  ...  ให้ได้

เหมือนว่า จะ ...  รอรับ  ...  ให้ได้

นาทีนี้ ... ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

คงต้อง ...  ยิ้ม  ~ หัวเราะ 

ตั้งรับ  ...  และ ทำให้ดีที่สุด

วันศุกร์ นี้ ...  คงจะมีอะไรออกมาชัดเจนขึ้น

ไม่ใช่ ให้ได้แต่  ...  รอ .. และ ..  คาดเดา  ฯลฯ

โดยมี หลายเสียง มา กดดัน หยิกหยอก เห็นใจ ฯลฯ ทั้ง คำพูด และ สีหน้า

แม้ว่าจะ จริงใจ หรือ ไม่ก็ตาม

ภาวะอารมณ์ แบบนี้ ไม่อยากตอบคำถามใดใด

ใช้วิธี ...  เงียบ และ ไม่ต่อความ กับ บางคน

สำหรับ บางคน ก็ใช้วิธี สืบเสาะ จากคนใกล้ตัว

ต่าง ๆ นานา  ว่ากันไป  สุขที่จะใช้วิธีไหน ก็ ตามสบาย

เพราะแต่ไหนแต่ไรมา  เรามีเส้นของเรา อยู่แล้ว

ไม่ว่าวงการไหน ที่ใช้ชีวิตมา

ที่ได้ชื่อว่า .. เพื่อน .. สำหรับแม่  ใช้แค่มือข้างใดข้างหนึ่ง นับ ก็เกินพอ

จบโหมดด้านมืด สำหรับวันนี้

*********************

โหมด my family

*********************

ก่อนอื่น  แม่ก็ อยากจะขอโทษ ลูกก่อน

ที่ช่วงนี้ ไดอารี่ออนไลน์ ของเรา มีเรื่องหม่น ๆ ปนมาด้วย

แต่แม่ก็อยากบันทึกไว้ ให้ลูกได้รู้ว่า ชีวิต  มันต้องมีทุกสี ทุกรสชาติ

ชีวิตใคร จะบ้า ที่มีแต่สุข อย่างเดียว ตลอดกาล ถ้าเป็นงั้นจริง

ชีวิต คงขาด  สีสัน แย่เลย เน๊อะ  ไม่หนุกหรอก

และ  ....

เพราะลูก และ สามี คือ ทุกสิ่ง ในชีวิต

ดังนั้น ไม่ว่า แม่จะคิด หรือ จะตัดสินใจ อะไร

ที่มันเกี่ยวข้อง กับการดำเนินชีวิต ของพวกเรา

แม่ต้องคิด และ ตัดสินใจ อย่างดีที่สุด แน่นอนจ๊ะ

ก็แม่หนะ ได้รับพลัง และแรงใจ จาก ลูกทั้งสอง และ พ่อ ด้วยนะจ๊ะ

ดังนั้น เรื่องใด ก็ตาม ที่ผ่านเข้ามา ...

...  จิ๊บ ๆ เน๊อะ  ...

ดูรอยยิ้ม ของ สองผัก  ที่แลก kiss กันซะก่อน

แค่นี้ ทุกเรื่อง ก็ อย่างว่า

...  จิ๊บ ๆ  ...

แต่ช่วงนี้ บ้านเราก็ไม่มีกิจกรรมอะไรพิเศษกันเลย

พ่อ กับ แม่ ก็ ทำงาน

สองผัก ก็ไปเรียนหนังสือ

ชีวิต วนเวียน อยู่แค่นี้จริง ๆ

 

อ้อ! วันนี้ มีรูป ผักหวาน เมื่อวันศุกร์ ที่ 19 มิถุนายน ที่ผ่านมา

ตอนเย็น เลิกเรียน แม่ไปรับ ผักหวาน พอเจอหน้า ผักหวาน แม่แทบตะลึงงง

ก็ ทรงผม ที่ครูออ ทำให้ผักหวาน วันนี้ หนะสิคะ อลังการ มาก

แม่ ยังแอบคิด สงสัย จะเจ็บ น่าดู แต่ ก็ สวยเก๋ เชียวคะ

พอกลับถึงบ้านตอนเย็น แม่ก็ใช้วิธี ใช้กรรไกร ตัดหนังยาง ออกเลย คะ

เพราะหนังยาง เยอะ และ แน่นมากกกก  สุดยอดดดด

นี่เป็นรูปตอนเช้า ก่อนไปโรงเรียน ยังเรียบร้อยปกติดี

ช่วงนี้ up di. ติดๆ เลย น่อ

อิอิ ไปแระ

Good Luck

วัดใจ My Music - by silly fools

ข่มใจเอาไว้

      ข่มใจเอาไว้       

23  มิถุนายน  2552

ข่มใจเอาไว้  คิดถึงหน้าพ่อแม่ ของเธอไว้

....  เนื้อเพลง ที่ คุณบุรินทร์ ร้องให้กำลังใจแม่ (คิดเข้าข้างตัวเองไว้) ...

ช่างเหมาะกับสถานการณ์ช่วงนี้ ที่ ดูเหมือนจะพลิกผัน

และพลันเหมือนว่า แม้แต่พระเจ้า ก็ยังไม่รู้จะช่วยแม่ได้อ๊ะป่าว

ไม่ได้เวอร์ นะ เพราะสถานการณ์ มันพลิกผัน จริง ๆ

เลยต้อง หาเพลง คุณบุรินทร์ มาชะโลม ใจ ในวันนี้

แต่ คะ แต่ ....

ในเมื่อ พ่อ แม่ ก็  ไปขายถ่าน หมดแล้ว 

ก็เลย แบบว่า เหลือแต่  หน้า ลูก และ หน้า ผัว  ให้คิดถึง คงพอแทนกันได้ น่อ

 

........................

โหมดการงาน

.......................

วันนี้ สละยาน  สละเพื่อนร่วมทีม โดยการส่งตัวแทนไป

เพราะ แค่งานของตัวเอง ก็จะไม่รอด  เดือนนี้ แย่จัง

แต่จริงๆ  นะดี เงินเยอะ แต่ ผันแปร เงินไม่ได้นี่สิ .... เลยแย่

คิดไปคิดมา 6 โมงเช้า เลยโทรไปปลุกนุก แจ้งข่าวดี

ว่าให้ไปปฏิบัติหน้าที่ นางสาวไทย แทนด้วยละกัน

เพราะ อิปี้  คงต้องหันหัวหันหาง อยู่แถวนี้ เฝ้าสมบัติ

แต่จนถึงบัดนี้ ยังผันแปร เงินตรา ได้ไม่เท่าไหร่

จะทำยังงัย  คงต้องนั่งรอต่อไป ให้ วาสนา และ พระเจ้า มาช่วยเจือจาน

ทำงาน ดีไป ทุ่มเทไป ก็เท่านั้น  ทำมั่ง รอมั่ง จะเป็นไรไป 

เพราะอะไร  นะเหรอ เหอ ๆๆๆ  คุณก็น่าจะรู้ดีกว่าใคร 555

อะอ้า  อิแม่ บร้าไปแล้ว

เห็นท่าไม่ดี จรลีดีกว่า

บั๊บบาย

[แนะ วัยสะรุ่น ซะด้วย]

hormone My Music - by groov

ดูเธอทำ

      ดูเธอทำ     

22  มิถุนายน  2552

ก่อนอื่นขอบคุณกำลังใจจาก พี่ต๋อย นครศรี  สำหรับวิกฤต เรื่องงานในคราวนี้

ละก็.....    ขอบคุณเช่นกัน สำหรับ ....

เพื่อนลักษณ์ ลป. น๊า  เป็นกำลังใจให้เช่นกันนะคุณเพื่อน

ขโมยรูปสุดสวีทจาก Hi5 คุณเพื่อน อิอิอิ

ไม่แน่ ไม่กี่วันข้างหน้า เราอาจได้มาอยู่สายงานเดียวกัน

เหมือนเมื่อสมัยยังสาวๆ  น่อ  ซึ่ง เค้าว่า มันก็ดีน๊า  เพราะเวลามีปัญหา อะไร

เราจะได้ปรึกษา แลกเปลี่ยนความเห็น กันน่อ   สู้ ๆ  เช่นกัน นะเพื่อน

สำหรับทางนี้  หากมีความคืบหน้า เมื่อใด จะสายด่วนหาทันที เลย

แต่ ณ วันนี้ แทบทุกนาที กระแส เปลี่ยนตัลหลอดดด จ๊า

เอ้า!!!  ว่ากันไป  …  “ก๋ำไผเวรมัน”   555

แต่ที่แน่ ๆ ช่วงนี้ สมาธิ จิตใจ ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

เมื่อเย็นวันพฤหัสบดี ที่ 18 มิถุนายน ก็...

ถอยรถ ไม่ดูตาม้า ตาเรือ ชนรถชาวบ้าน ที่เค้าจอดอยู่ ซะงั้น   ~..~”

ชิ่งหนีแทบไม่ทัน  ..00..  ไม่ใช่ชนแล้วหนี  น๊า  ....

แบบว่า ชนแล้ว ก็ดูแล้ว ของเค้าเป็นไรเลยยย  กันชนรถปิคอัพ หนาคอด ๆ ไม่ระคายเลย

แล้วก็จอดรอ  ซักพัก หนึ่ง ก็ไม่เห็นมีใครโผล่มา

แม่ก็เลย ใส่เกียร์ D เหยียบคันเร่งให้มิด ฟิ๊ววววววววว..  ไปให้ไกล จากตรงนั้นเลย 555

ขับไปได้คิดว่า พ้นระยะอันตราย ก็จอด แล้วลงมาดู ตูดรถตัวเอง ปรากฏว่า

แย่ ..  คะ  -..-  นอกจากตูดบุ๋มแล้ว ยัง โย้ ออกข้างๆ นิดหนึ่ง เกือบ ๆ 2  ซม. 

ต้องเสียอีกหลายตังค์ แน่ ๆ เศร้า!!  ก็นะ... ให้มันผ่านนนนน ปายยยยยย  ดั่งสายลมมมมมม

***************************************************************

มาว่ากัน ต่อ ถึง เรื่องราวชีวิต ประจำวัน ของบ้านเราดีกว่า

***************************************************************

วันศุกร์ ที่ 12 มิถุนายน 2552

วันนี้  แม่ให้ผักหวาน ใส่ชุดม่อฮ่อม ไปโรงเรียน

ก็เลยถ่ายรูปไว้ซะหน่อย แต่ชุดรู้สึกจะเล็กไปแล้ว นะฮะ  ซื้อไว้นานแระ ^^”

วันเสาร์ – อาทิตย์ ที่ 13 - 14  มิถุนายน 2552

วันเสาร์ พา ผักหวาน ไปฉีดวัคซีนไข้หวัดใหญ่ จ๊ะ

ตอนพบคุณหมอ คุย กับ คุณหมอ ดิบดี พอคุณหมอถามว่า

จะร้องไห้มั๊ย?  เวลาที่ฉีดยา ผักหวาน ก็ตอบอย่างมั่นใจว่า

ร้องคะ!   แล้ว ผักหวาน ก็ร้องจริง ๆ ด้วย คะ แต่ตาก็จ้อง ที่เข็มฉีดยาตลอด เลย

ฉีดเสร็จ ก็ ร้องต่ออีกนิดหน่อย ก็ หยุด แระ  คงจะหวาดเสียว เน๊อะ ‘หวาน เน๊อะ

และ ปู่ กับ ย่า มางานทำบุญ 100 วัน ที่ อ.แม่ใจ  พอเสร็จงาน

ก็ขับรถเข้าเชียงราย มาหาพวกเรา มาค้างบ้านเรา 1 คืน  สาย ๆ วันอาทิตย์ ก็กลับแระ

วันจันทร์ ที่ 15  มิถุนายน  2552

สัปดาห์นี้ เป็นสัปดาห์ แห่งเรื่องราว วิกฤตชีวิต การทำงานของแม่

แม่ขอบันทึกไว้ ให้มากที่สุด เท่าที่แม่จำได้ นะจ๊ะ

เพราะ หลัก ๆ แล้ว สัปดาห์ นี้  เรื่องใหญ่ ที่พวกเราประสบ

ก็คงเป็น เรื่องงาน ของแม่ และ ลุง CC  นี่แหละ

แต่ก่อนจะเข้าสู่ โหมด   “เครียด”  ก็มีเรื่องดีดีให้ชุ่มฉ่ำหัวใจก่อนน๊า

ก็ น้านุช แม่น้อง นายอง  top di. ของไดฯคลับ

มีของขวัญ เล็ก ๆ น้อย ๆ แต่น่ารัก และมีประโยชน์ สไตล์ เกาหลี

มาฝากพวกเรา ด้วย จ๊ะ

   

เป็น ถุงเท้า K.style  จากร้าน kiddy korea ของ น้านุช นั่นเอง

แม่ก็เคยเล็ง ๆ ไว้เหมือนกัน แบบว่า อยากได้อะ แต่ สู้ราคาไม่ค่อยไหว

เหมือนน้านุช จะรู้ใจ ว่าแม่อยากได้ เลยจัดมาให้ ผักหวาน 1 คู่ เลย

และสาหร่ายแสนอร่อย เค็ม ๆ มัน ๆ มีประโยชน์ อีก 2 ห่อ

ทั้งหมดนี้ ขอบคุณ และ ขอบคุณมาก ๆ นะคร้า คุณนุช

คุณนุช นอกจากสวยแล้ว ยังใจดีที่สุดเลย น๊าค๊า ^0^

และต่อไป แม่ขอบันทึกถึงเหตุการณ์ ประจำวัน ของบ้านเรากัน จ๊ะ

เริ่มจาก วันนี้ แม่เข้า office  late ไป เกือบ 20 นาที  ด้วยที่เป็นวันจันทร์

และ เสียเวลา กับ ผักหวาน ไปโข ทั้งกินข้าว ดื่มนม  อาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า

ที่สำคัญ ผักหวาน  อึ กระจาย ฮ่ะ  เช้าวันนี้  เลย ออกจากบ้านสายเลย

ส่วน พี่ผักบุ้ง  พ่อออกไปส่งก่อนแล้ว  เพราะพี่ผักบุ้ง ต้องถึง โรงเรียน

ประมาณ ไม่เกิน 7.45  น. ของทุกวัน  เพราะงั้น ก็ต้องออกบ้านไม่เกิน 7.20 น.

ดังนั้น แม่จึงถึง office  ในสภาพที่ หัวฟู  สวมเสื้อลาย โดยไม่ได้สวมเสื้อนอกทับ

และ ลากอิแตะ   มาถึงโต๊ะ  ยังไม่ทันได้จัดการกับตัวเอง

My boss  ก็มาสั่งการว่า ให้เข้าประชุม แทน (ด่วน) ด้วย

เพราะ เจ้านายติดภาระกิจ ขาวดำ ญาติสนิท   แล้ว นายก็เดินจากไป

ทิ้งให้แม่ ต้องคว้าเสื้อนอก(เก่าๆ) ที่ติดไว้ที่ office มาสวม(ทับเสื้อลาย)

แล้วก็ วิ่งหา หวี หากิ๊บ หายางมัดผม มาหวีๆ ติด ๆ รวบๆ ผม พอให้เรียบร้อย

แล้วก็หยิบ สมุด ปากกา มือถือ ขึ้นห้องประชุมไปแบบ งง งง ^^”

แต่ ลุง CC  ก็บอกไว้แล้วว่าไม่มีอะไร เข้าร่วมเป็นผู้สังเกตการณ์ แทน เจ้านายเฉยๆ

หลักปฏิบัติ สำคัญ อยู่ที่ ลุง CC  หมด แล้ว  ก็ ค่อยวางใจ ไป

แต่ก็นะ  นั่งฟังไป ก็ได้ความรู้ไป(สำคัญด้วย ดีมากๆ เลย) แต่ก็ง๊วง ง่วง ไป ด้วย

กาแฟ ก็นะ....  กว่าจะเสริ์ฟ ได้ ปาไป 10 โมงครึ่ง 

แต่ในที่สุดผ่านพ้นไปด้วยดี  เสร็จการประชุม ประมาณ 5 โมงนิด ๆ มั้ง

ลุง CC บอก  เพราะแม่ แช่แว๊บบบบ  ออกมาก่อน ประมาณ 15 นาที

ก็มาจัดการงานประจำ ของแม่นั่นแหละ อยากจะบร้า ....

วันอังคาร ที่  16  มิถุนายน  2552

เป็นวันที่สองของการประชุม  แต่ วันนี้ ผู้สังเกตการณ์ ไม่ต้องเข้า(ก็ได้)

เจ้านาย ก็ไม่เห็นว่าไง แม่ก็ไม่เข้าประชุม ซะงั้น (แอบ up di หน้าที่แล้วงัย ^^”)

แต่ช่วงบ่ายของวันนี้ นะซิ  ...

... เครียด ...  เลยครับ พี่น้อง

BB  เรียกแม่เข้าห้อง(เย็น อีกครั้ง)  จะเอาคำตอบ Say Yes Only!!

แม่พยายาม(เอาตัวรอด)  นำเหนอเหตุผล 108 พันเก้า ประการ

ทั้ง เหตุผลจริง ในมุมมองของแม่ และ ของการทำงาน ในปัจจุบัน

ตลอดจน ใช้ไม้อ่อน อ้อนวอน  ...  เวลาผ่านไป รู้สึกจะยาวนานมาก ในความรู้สึกแม่

BB  เรียกหาคำตอบ Say Yes Only  อีกครั้ง แม่เลยต้องใช้ไม้สุดท้าย

บอกงั้นแม่จะไปเรียก ลุง CC  จากห้องประชุม มาก่อน

เพราะ แม่บอกว่า แม่ไม่สามารถ Say Yes Only แทน ลุง CC ได้

แล้วแม่ก็ใช้โอกาสนี้  ชิ่งไป(ขอ) คำปรึกษา  จาก  ast boss  ที่แม่นับถืออยู่

ซึ่งร่วมในการประชุม กับ ลุง CC  อยู่ด้วย  พอถึงตัว ast boss

แม่ก็ brief เรื่องราว และ เหตุการณ์ ให้ฟัง พร้อมขอคำแนะนำ

Ast boss ก็ เรียกลุง CC  มาคุยพร้อมกัน สั้น ๆ แล้วก็ให้คำแนะนำแม่มา

โดยการขอยืดระยะเวลาออกไป เป็นวันพรุ่งนี้บ่าย หลังเสร็จสิ้น การประชุม วันนี้ก่อน

ซึ่ง BB  ก็ ยินยอม (แม้จะไม่ค่อยเต็มใจก็ตาม)  แล้วแม่ก็รีบ สวัสดีจากมาอย่างว่องไว

แบบว่า กลัว BB  เปลี่ยนใจ ไม่ยอมยืดเวลาให้ ^^”

เฮ้อ!(ครั้งที่ 1)  ผ่านไปได้อีกวัน  พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน 

แก้(ปัญหา) กันไป ตามสถานการณ์ที่พลิกผัน แทบจะทุกนาที

ว่าแล้วก็ ไปรับ พี่ผักบุ้ง จากเรียนพิเศษ  แล้ว พวกเรา 3 คน

ไปกินสุกี้ กันดีกว่า  พ่อ ไม่ได้ไปด้วย ติดงาน(เลี้ยง) ล้างกาย อยู่ หน้า มฟล. นู่น

วันพุธ ที่ 17  มิถุนายน  2552

แม่จัดการงานของแม่ โดยการออกพื้นที่พบลูกค้า โซนแม่สาย

ก็ สองวันมาแล้ว แทบไม่ได้จัดการงานของตัวเองเลย

แต่อีกนัยหนึ่ง ก็แฝง ไว้ด้วย การหลบหน้า boss boss ทั้งหลาย ด้วย

แต่ใช้วิธี โทรศัพท์ สอบถามเอาเป็นระยะ ๆ

และการเดินทางวันนี้ ลุยกัน สองสาว แม่ กับ ป้าเจี๊ยบ จร้า

เกือบ ๆ จะถอดใจ เหมือนกัน นะ เพราะฝนตกหนัก หนักจริง ๆ หนัก มากๆ

ที่ปัดน้ำฝน แทบไม่ช่วยอะไรเลย มองถนนก็แทบไม่เห็น

แต่พวกเรา ก็ ค่อย ๆ ขับกันไป  เพราะ ก่อนออกเดินทางก็โทรหาเจ๊ใหญ่ชายแดนแล้ว

เจ๊ใหญ่ บอกว่า แม่สาย แดดเปรี้ยง  ซึ่งก็เป็นพอเข้าเขต อ.แม่สาย ฟ้าสว่างจ้า เลย

แต่พอพวกเราไปถึง ซักพัก ฝนก็ตก เหมือนกัน คงตามหลัง พวกเรามา

แล้วเราก็ ข้ามฝั่งไปตปท. ซะหน่อย  ได้ หนัง  ผ้าห่ม ถุงเท้า(ออเดอร์ของพ่อ) พวงกุญแจ ฯลฯ

และในที่สุด เมื่อแม่กลับเข้า office ในเวลา 4 โมง เย็น

สถานการณ์ วันนี้ ก็ผ่านไป โดยที่   my boss บอก ยังไม่ต้องไปพบ BB

เฮ้อ! (ครั้งที่ 2) ผ่านไปได้อีกวัน  พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน

และขณะที่แม่กำลังเตรียมอาหารเย็น อยู่ ที่บ้าน มือถู แม่ก็ ดัง

แม่หยิบมาดู เบอร์ไม่คุ้นตา แต่ก็กดรับสาย

กลายเป็นว่า ป้าลักษณ์ ลป โทรมาแจ้ง ข่าว(สายฟ้า) ว่า

ศูนย์ฯ ของป้าลักษณ์  คำสั่ง ออกแล้ว  555

แล้วเราก็พูดคุย ถก กันได้แป๊ปเดียวเอง เพราะสัญญาน ไม่ดีเลย

แต่เราก็ยัง (คง) หัวเราะ กันได้ เน๊อะ 

ไว้พรุ่งนี้ เราค่อยคุยกันใหม่ อีก

วันพฤหัสบดี ที่  18  มิถุนายน 2552

วันนี้ ทั้งวัน แม่ แทบไม่ได้ทำงาน

รับแต่โทรศัพท์  จากทุกสารทิศ ต่างๆ นานา พูดคุยกันไป

ตอนบ่ายออกไปรับพี่ผักบุ้ง จากโรงเรียน  แล้วก็พาพี่ผักบุ้ง ไปโรง’บาล หาหมอ

ก็พี่ผักบุ้ง  เป็นหวัด คัดจมูก ไอ เจ็บคอ  ฯลฯ  ช่วงนี้ อาการแบบนี้ ค่อนข้างอันตราย

สังเกต ได้จากคุณหมอที่ตรวจ จะตรวจอย่างละเอียด โดยใส่ mask ป้องกัน อย่างดี

และพอคุณหมอ พบว่า เป็นเพียง ไข้หวัด ธรรมดา คุณหมอ ดูท่าทางโล่งงง อย่างเห็นได้ชัดเลย

ตอนเย็น ระหว่าง รอพี่ผักบุ้งเรียนพิเศษ พ่อไปวิ่ง ที่สนามบินเก่า

แม่ก็ เฝ้า ผักหวาน เล่นของ เล่นอยู่ ใกล้ ๆ กัน

และ ที่นี่เอง เกิดเหตุ ที่แม่ถอยรถไปชนตูดรถชาวบ้านเค้า ^^”

นึกถึงทีไร ก็ เซ็ง ทุกที มันไม่น่า เกิดขึ้นเล้ยยยย เฮ้อ!!(ครั้งที่ 3)

จบไดฯ หน้านี้ เลยดีกว่า

บายจ๊ะ

ดูเธอทำ My Music - by จ๊อบ-บรรจบ พลอินทร์