ชร_บางกอก_เกาะล้าน #2
3 เมษายน 2552
6 โมงเช้า แล้ว ไม่มีใครตื่นเลย แต่แม่ปวดฉี่ เลยต้องลุกเข้าห้องน้ำ
แล้วแม่ก็เลย เดินดูรอบ ๆ ที่พัก และ ที่ระเบียง ถ่ายรูปมาได้ 2-3 ใบ
ยังไม่เห็นพระอาทิตย์ขึ้นคะ
แล้วก็กลับไปนอนต่อ อิอิ
ก็ภายในห้องหนะเย็นสบาย จากเครื่องปรับอากาศ ที่ทำงานแบบเงียบกริบ
แล้วสีเขียวของห้อง ก็ สวย นวล สบายตา ไม่ชวนให้ตื่นเลยนี่จ๊ะ
แต่ก็ไม่หลับแล้ว แม่หนะ แต่ไปกอด ไปกวน ให้ผักหวาน ตื่น
เด็ก ๆ หนะ ตื่นเช้า อยู่แล้ว ซักพัก ผักหวาน ก็ตื่น แม่ก็เลยชวนผักหวาน ออกไปเดินเล่น
ที่หน้าห้อง ระเบียง แล้วก็ดูหอย ต่าง ๆ ที่ ทางบ้านพัก วางตกแต่งไว้ แล้วก็ถ่ายรูปเล่นกัน
กลับเข้าห้องอีกที พ่อ และ พี่ผักบุ้ง ก็ตื่นแล้ว
แล้ว ก็ผลัดกันอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า เดี๋ยวพวกเราจะออกไปขี่ มอ
’ไซด์
ชมบรรยากาศ หาดอื่นบ้าง
หาดแรกที่ ไปถึง ก็ คือ หาดแสม คะ ตอนเช้า น้ำขึ้นสูง คะ
แต่ก็มีคนเล่นน้ำแล้ว นะเนี้ย ยังนึกเสียดาย อยู่เลย พวกเราน่าจะอยู่ต่ออีกซักวัน
จะได้เล่นน้ำ ได้เยอะกว่านี้อีกหน่อยเน๊อะ เพราะ ที่หาดนี้ ก็สวย น่าเล่นน้ำ ไม่แพ้หาดตาแหวนเลย
แต่ตอนนี้ พวกเราก็ได้แต่เดินเล่น แล้วก็ ถ่ายรูป นิดหน่อย
แล้วก็ ขี่มอ’ไซด์ เลยไปหาดแม่พิมพ์ แต่ที่หาดแม่พิมพ์ นี้ ไม่ได้ลงเดินแล้วจ๊ะ
พ่อแค่จอด มอ’ไซด์ ให้ถ่ายรูป แล้วก็ ไปหาร้านกินมื้อเช้า กันคะ
กินมื้อเช้า อิ่มแล้ว ก็แวะที่ท่าหน้าบ้าน สอบถามถึงเรือเที่ยวต่อไป ออกกี่โมง
ก็ได้ความว่า 12.00 น. แต่ตอนนี้ 10 โมง ดังนั้น เราก็มีเวลาไปเก็บของ นอนเล่นที่ห้องอีก
ชั่วโมงกว่า ๆ ก็ นอนพัก เก็บกระเป๋า ดูทีวี กันไป
พอใกล้เวลา ก็ ไปขึ้นเรือกลับเข้าฝั่งพัทยากันคะ
ขากลับ เรานั่งชั้นล่าง ของเรือคะ ตอนขามา นั่งชั้นบน ก็ได้บรรยากาศ ไปคนละแบบ
ขึ้นเรือไปซักพัก กินอิ่ม ลมโกรกเย็น ๆ ผักหวาน หลับปุ๋ย เลยค่า
ถึงท่าเรือ ที่ฝั่งพัทยา แล้ว ซักพัก ลุงเชนท์ ก็มารับ พวกเรา
ไปกินกลางวัน กันที่ ร้านลุงไสว
แล้วก็มุ่งหน้าสู่ UnderWater World กันจ๊ะ
ที่นี่ ไม่กว้างมากคะ แต่ปลาเยอะ และ ตัวใหญ่ เดินแป๊ปเดียว ก็ ทั่วแล้ว
ไม่เหมือนที่เชียงใหม่ มีอะไรให้ดูเยอะแยะ ก็เลยมีเวลาเหลือ
พ่อถามลุงเชนท์ ว่าไปเที่ยวไหนต่อดี ลุงเชนท์ แนะนำ บ้านสุขาวดี
พอดี พ่อเคยเห็นออกทีวี รายการของ คุณสรยุทธ์ ก็เลยเป็นอันตกลง
ค่าเข้าชมคนละ 100 บาท ก็นะ ก่อนได้ชม ก็พูดกันต่าง ๆ นานา ถึงความร่ำรวย
ของเจ้าของ แต่พอได้เข้าไปชมไปดูแล้ว กลับออกมา พูดกันว่า คงไม่ไปดูอีก ^^”
แล้วเราก็มุ่งหน้า กลับที่พัก ที่ท่าช้า ก่อนกลับก็แวะซื้อของฝาก พวก กุ้งแห้ง ปลาหมึก ฯลฯ
แล้วเราก็มุ่งหน้า เข้ากรุง เจ๊หงษ์ รออยู่ที่บ้านแล้ว คุยกันทางโทรศัพท์แล้วว่า
เราจะไปกินมื้อเย็น กันที่ร้านอาหารราชนาวีสโมสร ใกล้ๆ บ้านพัก ริมแม่น้ำเจ้าพระยา
ผักหวาน ชอบมากเลย เพราะมีเรือสวยๆ ที่เป็นภัตตาคาร ลอยน้ำ ผ่านไป ผ่านมาให้ ได้ดู ตลอด
อาหาร ก็อร่อย ราคาก็ไม่แพงมาก เรานั่งอยู่กันจนครัวปิดเลยแหละ
แล้วก็เดินกลับบ้าน อาบน้ำ นอน พักผ่อน กัน
4 เมษายน 2552
วันนี้ เป็นวันสุดท้าย ที่เราจะอยู่บางกอก กันแล้วจ๊ะ
เวลาเที่ยวนี่ผ่านไปไวจริง ๆ ^^”
มื้อเช้าวันนี้ กินกันง่าย ๆ แม่กับพ่อ เดินไปซื้อกับข้าว แถว ท่าช้าง ใกล้บ้าน มากินกันจ๊ะ
อาหารหน้าตา น่ากิน ทั้งนั้นเลย ซื้อมาเยอะแยะ กินไม่หมดกันหรอก ยิ่งเช้า ๆ ด้วย
จากนั้น ก็อาบน้ำแต่งตัว แล้ว ก็ร่ำลา เจ๊หงษ์ จากนั้น ก็ขึ้นรถออกเดินทาง
ก่อนกลับเชียงราย วันนี้ เราจะไป ดรีมเวิร์ด กันซักครึ่งวัน จร้า
เดินทางสบายๆ ไม่แวะไหน เพราะกินมื้อเช้ากันเรียบร้อยแล้ว
ไปถึงดรีมเวิด์ล ต้องไปรออีกนิดหน่อย เพราะเค้าเปิดให้เข้าตอน 10 โมง
พอ 10 โมง เข้าไปข้างใน แดดก็มาแล้ว จร้า ร๊อนนนน สงสารผักหวาน มาก
ตอนแรก ผักหวาน ก็ดี๊ด๊า ดีใจ จะได้เห็นเครื่องเล่นต่าง ๆ
แต่เดินไปได้ซักพัก ก็ชักเนือย เหงื่อมท่วม หน้าดำ เชียว
พวกเราก็เลย ได้เล่นเครื่องเล่น ไม่กี่อย่าง แล้วก็แว๊บ เข้าไปนั่งรับแอร์ใน KFC
กิน KFC เป็นมื้อกลางวัน กันซะเลย
แล้วก็เดินออก เพื่อจะกลับแล้วจร้า ม่ายไหว ร้อนมากมาย
อ้อ! บันทึกไว้ซะหน่อย ว่า แม่ได้รับรู้แล้วว่า
วินาที ที่ หัวใจจะหยุดเต้น เป็นเช่นไร (เว่อร์ ไปมั๊ยเนี้ย แต่รู้สึกงั้นจริงๆ นะ)
ก็พี่ผักบุ้ง ชวนแม่นั่งเรือไวกิ้ง แล้วแม่ก็เผลอรับปากไป จะเปลี่ยนใจ ตอนมาเห็นเครื่องเล่นจังๆ
พี่ผักบุ้ง ก็ ทำหน้าเสียใจ แม่ก็เลยจำต้องยอม แม่บอกได้คำเดียวว่า กลัวจับจิต
แล้วรู้สึกว่ามันนานนนน มากกกก ตอนใกล้จะหยุด มีคนข้างหลังแม่ ตะโกนว่า จอดดดดด
แม่ก็เลยเอามั่งตะโกน ด้วยว่า จอดดดด ๆๆๆๆๆๆๆ โอย ... แค่นึก ก็อยากจะบ้า ไม่เอาอีกแล้วว
แล้วพ่อ ก็รับหน้าที่ เล่น ที่เครื่องเล่น สกายโคสเตอร์ กับพี่ผักบุ้ง
พี่ผักบุ้ง บอก อันนี้ หวาดเสียวน้อยกว่า เรือไวกิ้งอีก เป็นอันว่า พ่อโชคดีไป
ส่วนผักหวาน เล่นเรือถีบ คะ แล้วจะเข้าไปดูบ้านยักษ์ กัน
แต่เสียใจ ไฟดับ คะ จริงจริ๊ง ไฟในดรีมเวิด์ล ดับ เลยไม่ได้เข้าไปดู บ้านยักษ์ เลย
นี่ไม่อยากจะนึก ว่า ถ้าอยู่บนเรือเหาะ จะเกิดอะไรขึ้น
แต่แม่ว่า เค้าก็คงมีเครื่องสำรองไฟ สำหรับเครื่องเล่นบางประเภท เน๊อะ
เพราะ แม่ก็ยังเห็น กระเช้าลอยฟ้า วิ่งไป วิ่งมา
แต่ยังงัย ก็ ช่างเต๊อะ พวกเราจะกลับบ้านแล้ว จร้า ร๊อนนนน
แวะให้ผักหวาน ขับรถ เล่น อีกนิด ถ่ายรูป อีกหน่อย ท่ามกลางแดดจร้า
แวะซื้อน้ำ อีก 2 ขวด แล้วก็ ออกประตู ดรีมเวิด์ล มานั่งรอลุงเชนท์ มารับ จ๊ะ
แล้วพวกเรามุ่งหน้ากลับเชียงราย ออกจาก ดรีมเวิด์ล เกือบๆ บ่ายโมง
ขากลับนี่ แทบไม่แวะไหน เลย นอกจากเข้าห้องน้ำ เติมน้ำมัน
แล้วแวะอีกที ที่แม่หล่าย พวกเราแวะกินข้าวเย็น พ่อ แวะร่ำสุรา กับลุงอี๊ด จอกสองจอก
จากนั้น ก็ยาวโลดดดดดดดดดด ถึงบ้าน สี่ทุ่มครึ่ง เป๊ะ!!!3
เวลาของการพักผ่อน กิน เที่ยว มีกิจกรรมร่วมกัน
เวลาของความสุข เหล่านี้ มันผ่านไปไวจริงๆ
แม่ก็ได้แต่เก็บเรื่องราวเหล่านี้ ไว้เป็นตัวอักษร และรูปถ่าย ในไดอารี่ ออนไลน์ เล่มนี้
ความสุข ความทรงจำ ไม่รู้ลืม
ไว้ไปกันอีกน๊า
เอ่อ..... ไม่รู้ลืมยัง พ่อจ๋า?
ก็ บัตรที่พัก โรงแรมที่เชียงใหม่ ที่ป้าแอ๊วให้มา ยังไม่ได้ใช้ เลยน๊า .. อิอิอิ
ความคิดถึงจากบางกอก 
สวัสดีวันสงกรานต์ ค่า 
