เราสองคน

     เราสองคน      

   22 – 25 กันยายน 2551

สัปดาห์นี้ แม่มีความรู้สึกว่ามันผ่านไปไวไวมั๊ก ๆ แป๊ป ๆ วันศุกร์อีกแล้ว

พี่ผักบุ้งสอบมิดเทอม วันที่ 23 กับ 25 กันยายน  สอบเสร็จ ก็ปิดเทอมแล้ว

แต่ก่อนจะปิดเทอม พอสอบเสร็จ พี่ผักบุ้ง ก็ ไม่เข้าบ้านซะแล้ว

คือว่า พี่ผักบุ้ง ไปค้างบ้านเพื่อน (Jinnie)  ก็ เพื่อนก๊วนเดิม เค้าตั้งกะ ป.6 แหละคะ

คงไปประมาณ ฉลองสอบเสร็จ และ ขึ้นบ้านใหม่ ด้วย เพราะJinnie ทำบ้านใหม่

แล้วก็ พี่ผักบุ้ง ขออนุญาต ไว้ตั้งกะ สมัยประถม ตั้งกะบ้านลงเสาเอก เลยนั่น  ว่าถ้าบ้านเสร็จแล้ว

จะนัดรวมตัวกันไปนอนที่บ้านใหม่นี้  พ่อกับแม่ ก็เลยต้องโอเค

สัปดาห์นี้ การทำงานของแม่ แม่ว่าเหนื่อย เมื่อยเนื้อ เมื่อยตัว สุด ๆ

ออกข้างนอก แทบจะทุกวัน  แต่แม้ว่าจะเหนื่อย แต่ก็สนุก ดีคะ

ลุงชัย ขับรถ แม่นั่งข้างหน้า  พี่นก กับ ป้าเจี๊ยบ ก็ไปน๊า

 

   26  กันยายน 2551

วันศุกร์ แล้ว เหมือนเดิม บ่าย ๆ แม่ก็ออกทำงานข้างนอก ไปไกลสุด ถึง มฟล.

กลับมาถึง office ก็เกือบ 5 โมงแระ  อิป้อ โทรมาบอกว่า เย็นให้กลับบ้านกันก่อนได้เลย

เพราะ อิป้อ อยู่บ้านน้าเก่ง เป็นวันดา ตานก๋วยสลาก ตี้ แม่ลาว เสร็จแล้วจะแวะเข้าบ้านเลย

ป้าดดดดดดดด ไม่อยากจะบอกเจอปัญหาซะแร้ววว แม่ก็บอก พ่อไปว่า

วันนี้ แม่ไม่มีกุญแจรถ ลืมเอามา (จริง ๆ ไม่ได้สนใจดู ด้วยซ้ำ เพราะ อิป้อ ขับรถ แล้วแม่ไม่ได้ขับมาหลายวันแระ)

อิป้อ ก็  “อ้าว!! ยะจะใดนิ ป้อ อยู่ไก๋ นา “  คุยไปคุยมา ก็เลยบอกว่า

ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวหาคนไปส่งเอากุญแจรถ ที่บ้านก็แล้วกัน

พอดี มีข่าวจากเมืองเทิง ให้ ไปรับรถ ที่ศูนย์ฯ กลับมาไว้ที่office ให้ด้วย เพราะขณะนี้กำลังเดินทาง คงไปไม่ทัน

ศูนย์ฯ จะเลิกงาน ซะก่อน  บอย ก็เลยจะออกไปรับรถ ให้เทิง ที่ ศูนย์ฯโตโย  แม่ก็เลย ติดรถไปด้วย

แล้วให้บอยแวะไปที่บ้านเรา เพื่อเอากุญแจรถ แล้ว ก็ไปรับรถ ที่ศูนย์ฯ โตโย

แล้วก็แยกย้ายกันขับกลับ office คนละคัน เป็นอันจบ แบบเหนื่อย ๆ

  ตกลงเย็นนี้ ก็มีเราสองคนเน๊อะ แม่ กับ ผักหวาน เพราะ พี่ผักบุ้ง กลับบ้าน วันพรุ่งนี้ พ่อ ก็ไม่อยู่

ได้การหละ วันก่อน ที่ไปไนท์ฯ แม่เห็นที่คาดผม จ๊าบ ๆ

อยากได้มาคาด ผมซักอัน สองอัน แต่วันก่อน ไม่สะดวกคนเยอะ กลัว ผักหวาน หาย

ก็ได้แต่เล็ง ๆ ไว้  วันนี้ ได้โอกาส ไปไนท์ แต่หัววัน คนไม่ค่อยเยอะ ดีแล้วก็ เป็นแสงธรรมชาติ

จะได้เห็นของเต็ม ๆ ไม่ผ่านแสงสีจากหลอดไฟ สวย ไม่สวย เห็นกันจะจะว่างั้น

!

แม้ว่าจะไปกันแต่หัววัน แต่ ที่จอดรถ ก็หายากหาเย็นเช่นเดิม

แม่วนรถสองรอบ ไปได้ที่จอด หน้าร้านโลตัส แถว ๆ โรงแรมวังคำ

แล้วก็พากันเดินลัดข้าม เอดิสัน เพื่อไปไนท์ฯ

 

ไปถึง ก็เดินเล่น ถ่ายรูป กันนิด ๆ หน่อย ๆ  ผักหวาน ขึ้นไปบนเวที ด้วย

เค้ายังไม่ได้มีการแสดง ก็ขึ้นไปวิ่งเล่นแป๊ป ๆ ให้แม่ได้ถ่ายรูป ใบสองใบ

แล้วแม่ก็เรียกผักหวาน ลงมา ไปเดินเล่นต่อ  ผักหวาน เดินดูของ

อยากได้หลายอย่างมาก ประมาณว่า เห็นไร ก็อยากได้ไปโม้ดดดดด

ถ้าซื้อตามที่เธอบอกทุกอัน เป็นอันหมดตัว  เดินไปเดินมา ก็อดสงสาร ผักหวาน ไม่ได้

แม่ก็เลยยอมให้ซื้อ ปิ่นปักผมให้ 1 อัน 19 บาท ^^

ได้มาก็ แกะ ปักผม ตัวเองทันที  แล้วก็ เดินต่อไปจนถึง ร้านที่ขาย ที่คาดผม

ที่แม่เล็งไว้  ก็เลือกอยู่นานทีเดียวอันที่ สวย ก็ใส่ไม่เปิง ดูแล้วไม่ค่อยแน่นหนา

ก็เลือกอยู่ จนผักหวาน เริ่มเบื่อ ก็เลยหยิบมาอันหนึ่ง 39 บาท

แล้วก็เดินวนไปทางหน้าเวที อีกที เผื่อเค้าจะเริ่มการแสดง (เพราะก็เริ่มมืดแล้ว) 

แต่ก็ยังไม่แสดง ก็เลย ชวนกันกับ ผักหวาน กลับดีกว่า เดินกลับมาทางเดิม

แวะซื้อ CD 3 แผ่น แล้วก็แวะซื้อนม ขนม ที่ Tops มานิดหน่อย

แล้วก็ ขึ้นรถ กลับบ้าน กันสองคน แม่กับ ผักหวาน

 

ขึ้นรถปุ๊ป ผักหวานก็เปิดดูซีดี โดนัลด์ดั๊ก ที่ซื้อมาเลย ปั๊ป สบายจายยยยย เธอหละ

ขับรถผ่านมาทางเจ็ดยอด แวะซื้อก๋วยเตี๋ยวเนื้อเจ้าอร่อย มา 2 ถุง ดีกว่า

กินกันสองคน แม่ลูก ซดก๋วยเตี๋ยว น้ำซุปร้อน ๆ ท่าจะคล่องคอดีกว่า เน๊อะ 

ได้ก๋วยเตี๋ยวแล้ว ก็กลับเข้าบ้าน

ถึงบ้าน คุณผักหวาน ก็ดู ซีดี เรื่องเดิมต่อ (เพราะตอนอยู่ในรถยังไม่จบ)

แม่ก็ แกะก๋วยเตี๋ยวใส่ชาม สำหรับเราสองคน กล้วก็ กินไป ดูทีวี ไปด้วย 

ก๋วยเตี๋ยวหมด ซักพัก พ่อก็กลับถึงบ้านพอดี

เราสองคน - Bubpa

(ช่วงนี้)เหนื่อยกาย แต่ก็สุขใจ

 (ช่วงนี้)เหนื่อยกาย แต่ก็สุขใจ 

 25 กันยายน 2551  
 

โหมดอารมณ์แม่เกี่ยวกับการ up ไดฯ ให้ 2ผัก ช่วงนี้ ไม่รุ เป็นไร ไม่มี ‘รมณ์ up ไดฯเลย

ทั้ง ๆที่อยาก up มากๆ รูปเยอะแยะ (แล้วก็แบบว่าไม่อยากดองว่างั้น)  อยาก up ๆๆๆ 

แต่ ก็ ไม่สามารถ ทู๊กกกกที  เหตุผลร้อยแปด ที่ สรรหามาให้ตัวเอง ไม่ว่าจะ

ที่ office ใส่พาส แม้จะมี พาสของตัวเอง แต่ก็ไม่ค่อยอยาก กลัวมีรายงานมาย้อนรอยตัวเอง (ซึ่งอาจไม่มี)

แต่มันทำให้ อารมณ์ในการ up ไดฯ หดหาย หรือพอจะมา upที่บ้าน ก็ไม่ค่อยได้ซักที

ไม่ว่าจะงานบ้านรุมเร้า หรือ ตอนกลางคืน พอเอาเด็ก ๆ เข้านอน แล้ว ก็นอนไปกับลูกเลย

ตื่นอีกทีก็เช้าเลย ก็ต้องเตรียมตัว ออกจากบ้านส่งลูก ๆ แม่ก็ไปทำงาน พอเข้า office แล้ว

ก็ไม่สามารถแระ แล้วชีวิต แม่ก็วน ๆ เวียน ๆ อยู่แบบนี้ทุก ๆ วัน  ทั้ง ๆ ที่ ถ้าจะ up จริง ๆ เนี้ย

ใช้เวลาก็แป๊ปปป เดียววว อย่างวันนี้ เนี้ย แม่ตื่นมาก็ตั้งกะเที่ยงคืนกว่า ๆ ก็ ใช้เวลาหน้าคอมฯ ไปเกือบๆ ชั่วโมง

ในการเปิดดูไดฯ ดู Hi5 ทั้งของตัวเอง และ ของ เพื่อนๆ พี่ๆ น้อง ๆ ที่น่ารัก ทั้งหลาย

ไหนจะเช็ค update ข่าวในวงการ(บันเทิง)  ร้อยแปดพันเวบ ที่ท่องไปบนโลกไซเบอร์  คิดข้างๆ คูๆ ว่า

เพื่อ บิ้วอารมณ์ตัวเองในการ up ไดฯ 555

บ่นพอเป็นกระสัย  และก็ใช้เวลาเรื่อยเปื่อย ไปมากโข (อารมณ์พอจะบิ้วขึ้นแระ) ก็เริ่ม up ไดฯ ให้ 2 ผักกันเลยดีกว่า

เหมือนเคย ย้อนเรื่องราว ตามรูปถ่ายที่มีเก็บไว้ จร้า ...   

 

 19 กันยายน 2551

รวบรัดตัดตอน ไปวันศุกร์ตอนเย็นเลย ละกัน เน๊อะ

เย็นนี้ ที่เรียนพิเศษ พี่ผักบุ้ง ปิดคอร์ส แล้ว เพราะ เข้าสู่เทศกาลสอบมิดเทอมแล้ว

(พี่ผักบุ้งสอบมิดเทอม วันที่ 22 และ 25 กันยายน 2551)

พ่อ กับ แม่ เลิกงาน ก็ไปรับผักหวาน ที่บ้านยายเอ้ย

เหมือนทุกที วันนี้ ไม่เข้าบ้านจะ วน ๆ เวียน ๆ แถวในเมือง รอเวลาเลิกเรียนของพี่ผักบุ้ง

แต่วันนี้ ก็มีที่หมายเหมือนกัน พวกเราจะไปที่ สนามบินเก่า อย่างที่แม่เขียนไว้ในไดฯ หน้าก่อน

ว่าเดี๋ยวนี้ ‘หนามบินเก่า  มีสไลเดอร์   มีระบายสีตัวการ์ตูน ที่เป็นปูนพลาสเตอร์(เขียนงี้ป่าวน้อ?) และ ฯลฯ

ส่วน นุก ก็ไปขายของ ก็เลยว่าจะไปดู(ของที่ฝากนุกขายด้วย) และ ให้ผักหวาน เล่นของเล่น  เล่นกับ การ์ตูน

แต่พอไปถึง ผักหวาน วิ่งเข้าหาสไลเดอร์ เลย ส่วนการ์ตูน นุกบอก ชีเบื่อแล้ว เล่นจนก้ายยย

 

การ์ตูน ก็เลยนั่งกินลูกชิ้นทอด แล้วก็ ระบายสีปูนพลาสเตอร์ อยู่ข้างล่าง ผักหวาน ก็เล่นสไลเดอร์ ไป

ไม่มากไม่น้อย เวลากำลังดี  ใกล้เวลาเลิกเรียนพิเศษ ของพี่ผักบุ้ง พ่อ ก็เริ่ม เอ่ยปาก ชวน ผักหวาน ให้เลิกเล่น

แบบว่ารู้ไต๋ ว่าเรียกครั้งเดียวคงไม่ลง ก็เลยเรียกก่อน เวลา หลายนาทีเลย

เรียกไปเหอะ สองรอบสามรอบ เธอก็จะทำเป็นไม่ได้ยิน ไม่เห็น ไม่สนใจ ที่ พ่อ กะ แม่ตะโกน เรียกให้เลิกเล่น

แม่ก็เลยต้องหาจังหวะ ที่ผักหวานมาใกล้ๆ คว้าตัวไว้ แล้วก็อุ้มลงมาเลย

เธอก็มีอิดออดนิดหน่อย แม่ก็พูดให้ฟัง ว่าได้เวลาต้องไปรับ พี่ผักบุ้งแล้ว

เธอก็เลยต่อรอง ขอที่เป่าๆ ฟอง ไปเล่น 1 อัน  แม่ก็จัดให้ จ่ายไป ซาวบาท ขาดตัว ^^”

  20 กันยายน 2551

เข้าสู่เช้าวันเสาร์ ที่ก็คล้าย ๆ กันทุกเสาร์  เริ่มจาก วันนี้ ผักหวาน อยากใส่บาตร

แม่ก็จัดให้ พวก นม มาม่า ขนมปัง ของแห้งที่มีอยู่ในตู้ว่างั้น (บ้านนี้ทู๊กกกกกทีของใส่บาตร เป็นแบบนี้ตลอด)

จากนั้น ก็เดินเล่นรอบ ๆ ซอย  รอเวลา กินมื้อเช้า และ ไปส่ง พี่ผักบุ้ง

วันนี้ พ่อมีงาน (อีกแล้ว)  แม่ก็ ให้พ่อกินข้าวเช้าก่อน แล้วก็ออกไปทำงานก่อนเลย

จากนั้น ก็ถึงคิวเด็ก ๆ พี่ผักบุ้ง อาบน้ำเสร็จ ก็กินมื้อเช้า แม่ก็เอาผักหวาน อาบน้ำเตรียมตัว ออกบ้านไปส่งพี่ผักบุ้ง กัน

                                      

ข้ามไปตอนเที่ยง รับพี่ผักบุ้ง จากเลิกเรียนพิเศษ ก็ไปกินมื้อกลางวันกันที่ร้าน ขนมเส้น 7 น้ำ

แล้วก็แวะ 7-11 ปั๊มเอสโซ่ศรีทรายมูล ให้พี่ผักบุ้ง ลงไปซื้อกาแฟเย็น 1 แก้ว จะเอาไปให้พ่อ ที่หน้างาน

วันนี้ พ่อทำอยู่แถวใกล้ๆ บิ๊กซี  (ปากทางเข้าหมู่บ้านลัดดาวัลย์) พอออกจาก 7-11 

ก็แวะ จอดรถให้พี่ผักบุ้งลง เอากาแฟเย็นให้พ่อ แล้วแม่ก็ขับเข้าไปหาที่กลับรถ

แล้วก็ออกมารับพี่ผักบุ้ง ที่หน้างานของพ่อ จอดรถแถวๆนี้ไม่ได้เลย  ผักหวาน จึงได้แต่

ตะโกนเรียก “พ่ออออออๆๆๆ”  แล้วก็บ๊าย บาย จากในรถ แล้วเราก็ขับรถออกมา

ชะแว๊บบบบบบบบ เลี้ยวเข้าบิ๊กซี ซะงั้น 555    พอหาที่จอดใน Big C ได้แล้ว ก็ เดินเล่นกันแว๊บ ๆ

พอให้ถึงเวลาเรียนพิเศษ ของพี่ผักบุ้ง แล้วเรา 3 คน ก็เดิม ข้ามสะพานลอย (เป็นครั้งแรก

เลยนะเนี้ย ตื่นเต้นดี แต่ร้อนนนนนนนนน  ไปหน่อยอะ)  แม่ไม่ได้ หยิบกล้องไป

เพราะ พวกเราเดิน และ บางทีแม่ก็ต้องอุ้มผักหวาน ด้วย แต่ก็อยากถ่ายรูปจากมุมนี้ด้วย

แปลก ๆ ดี แม่ก็เลยใช้มือถือถ่าย ได้มาไม่กี่รูป เพราะ อย่างที่บอกร้อนคอด ๆ

ส่งพี่ผักบุ้ง เข้าเรียนแล้ว แม่กับผักหวาน ก็พากันเดินข้ามสะพานลอย(อีกรอบ)

กลับมา อยู่ใน Big C รอ ก็ให้ผักหวาน เล่นของเล่นรอ เล่นบ้านบอล ด้วย เด็กเยอะเชียว

 ก็วันหยุดนี่เน๊อะ พอเด็กที่แม่คิดว่าเป็นเด็กโต เกินไป เข้ามาเล่น แม่ก็เลย ชวนผักหวาน

เลิกเล่น ไปเดินซื้อของดีกว่า แม่ให้ผักหวาน ท่องไว้ว่า มาBig C คราวนี้ ของ ของ ผักหวาน

ที่ต้องซื้อ ก็คือ แปรงสีฟัน (อันเก่าบาน เพราะคุณผักหวาน ชอบกัดเล่น)  ก็เลย ขึ้นชั้นบน

เดินดูของ กัน ก็ได้มาทั้งของกิน ของใช้  ใกล้เวลาเลิกเรียน ของพี่ผักบุ้ง พอดี

ทีนี้ ขับรถไปรับ พี่ผักบุ้ง แล้วก็กลับบ้านเรากันเล้ยยยยยยยยย

กลับถึงบ้านก็รอเวลา ปู่ ย่า ป้าไก่ และ มิค์ล  จาก เชียงม่วน จะมาเชียงรายคะ

ทุกคนมา เชียงราย คราวนี้ วัตถุประสงค์หลัก ก็คือ

มาร่วมแสดงความยินดี กับ ผอ.ร.ร.ท.3 คนใหม่ ซึ่งก็คือ ปู่สันต์ ของ 2 ผัก นั่นเอง เย้!!!

 ขอแสดงความยินดี กับ ปู่สัน และครอบครัว (เป็นปู่ ที่หน้าตาอ่อนมากกก ๆ เลยคะ) 

ดีใจกับย่าแลบ พี่หนุ่ม พี่เบิร์ดหน้อย น้องขวัญ กับความก้าวหน้าในหน้าที่การงานครั้งนี้ ของ ปู่สัน

ส่วนพวกเราลูกหลาน ก็อิ่มแปร้       

ปู่ ย่า ป้าไก่ (ขับรถ) และ พี่มิค์ล อ๊ะ มีอองรี มาด้วยอีกคน มาถึง บ้านเราก็ 5 โมงกว่า ๆ แล้วมั้งคะ (แบบว่าลืมเจ้า)

มาถึง ก็ เช่นเคย โห....  ย่า ขนเอาของกินของใช้ มาให้บ้านเรา ตรึมมมมมมม ค่า

โดยเฉพาะ “จี้กุ่ง” ค่า ย่าขนมาจากเชียงม่วนครั้งนี้ ทั้งหมด ร่วม 7-800 ตัว

เอามาให้บ้านเราก็ ร้อยกว่า ๆ มั้งคะ(แบบว่าไม่ได้นับคะ แต่กะกะเอาด้วยสายตา) 

แล้วก็ เอาไปทำอาหาร ที่บ้านย่าไพ แล้วก็แจกจ่าย ญาติ พี่น้อง

คุยกันเล่น ๆ (ตอนย่ากลับไปแล้ว) กับ พ่อ และ พี่ผักบุ้ง ว่า ไม่รู้ จี้กุ่ง เจียงม่วน จะสูญพันธ์ ก่อน้อ? แหะ ๆ

ได้กินของดีหายาก อย่าง น้องนางบ้านนา(จี้กุ่ง) แล้ว ยังจะมาปากดีกันอีกนะ คนบ้านนี้นี่ อิอิ      

วกเข้าเรื่องดีกว่า ....

พอปู่ กับ ย่ามาถึงบ้านเรา ขนของกินของใช้ และ กระเป๋าเสื้อผ้า ลงจากรถ เข้าเก็บในบ้านแล้ว

ป้าไก่ ก็ขับรถ ไปส่ง ปู่ กับ ย่า ที่บ้านย่าไพ ก่อนเลย  ส่วน มิค์ล ก็ ลงที่บ้านเรา

แบบว่า แม่ยังไม่ได้เตรียมตัว ให้เด็ก ๆ กับตัวเอง เลย ก็เลยว่าจะตามไปทีหลัง

แล้วก็โทรหาพ่อ  พ่อก็บอกว่า พ่อจะ เลยไป ที่บ้านย่าไพ เลย หลังจากเลิกงานแล้ว

ดังนั้น ต่างคนก็ต่างไป น้อ โอเช.......

ที่บ้านเรา พอทุกคน อาบน้ำแต่งตัวกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว แม่ก็ขับรถ ขนเด็ก ๆ ไปที่บ้านย่าไพ กันจ้า

ไปถึง ก็ ทุกคน ก็นั่งกิน กันไปแล้ว พวกเราก็ มุ่งหน้าไปตัก กับข้าว กัน ตามที่ ผู้ใหญ่ สั่ง

(เป็นเด็กต้องว่าง่าย ๆ นะเจ้า ^^)  ตักข้าวแล้วก็มานั่งที่โต๊ะ กินอิ่มแล้วก็ ตามอัธยาศัย

พูดคุย ทักทายกันไป แล้วก็ถึงเวลา ถ่ายรูป จ้า

ก็ถ่ายกันมุมโน้น มุมนี้  พอเด็ก ๆ เริ่ม เบื่อ แม่ก็ พาเด็ก ๆ กับ ย่า ไปเที่ยวไนท์บาร์ซาร์ 

พี่ผักบุ้ง บอก อยากกินบัวลอย ป้าติ๊ก แล้วก็ เราไม่ได้เดินเที่ยวนานแล้ว นะแม่ ก็โอเค

 

ก็ บอกพ่อ บอกทุกคน ว่าพวกเราจะไปแอ่วกันก่อนน๊า

ก็บ๊ายบายกัน

แล้วก็ ถูกกำชับให้ ว่า พรุ่งนี้เช้าให้มา กินมื้อเช้าที่นี่น๊า มีเมนู จี้กุ่ง เพียบบบบบบ

ที่ไนท์บาร์ซาร์ แม่ไม่ได่ถายรูปเลย เพราะ ต้องคอยดูเด็ก ๆ โดยเฉพาะ ผักหวาน

ก็เดินเล่นดูของนู่นนี่ กันไป พี่ผักบุ้ง กับ มิค์ล ได้ ของกระจุ๊ก กระจิ๊ก กันมาอย่างละนิดหน่อย

คุยกับย่าว่า เราเดินไปซื้อของ ให้ปู่สันต์ ที่เอดิสัน ดีกว่า พรุ่งนี้เช้า จะได้ไม่รีบ ก็เป็นอันตกลง

เดินไปอีกนิดหน่อย ถึงเอดิสัน ก็ได้เสื้อ ห่อของขวัญ ให้ปู่สันต์ กันคนละตัว (แต่ย่าจ่าย ทั้งสองตัว อิอิ)    

  แล้วก็เลือกซื้อขนมใน Tops ไปกินกันอีกนิดหน่อย แล้วก็เดินกลับมาเจอกับ พี่ผักบุ้ง และมิค์ล

(ที่แยกไปช็อปปิ้ง ตามประสาวัยรุ่นสาวๆ) ที่ไนท์ฯ แล้วก็เดินไปที่จอดรถ กลับบ้านกันเลยพวกเรา

         

 21 กันยายน 2551

พ่อยังคงต้องทำงานอยู่วันนี้  อาบน้ำแต่งตัวกันแล้ว  พ่อ ปู่ และ ย่า ขับรถไปคันหนึ่ง ไปกินมื้อเช้า ที่บ้านย่าไพ

[ได้ยินมาว่า มีเมนู น้ำพริกจี้กุ่ง  จี้กุ่งทอด  อย่างยอด อร่อยทู๊กกกกกกกก อย่างง (พ่อบอก กินจนกั๊ดดด 555)]

]

ป้าไก่  มิค์ล พี่ผักบุ้ง ไปอีกคันหนึ่ง จะไปกิน เกาเหลาสมุนไพรจิงจู่ฉ่าย กัน

แล้วก็ แวะส่ง พี่ผักบุ้ง ที่เรียนพิเศษ จากนั้น จะไปออกรอบ ที่ สนามค่ายฯ กันต่อ สองคน

ส่วนแม่ กับ ผักหวาน ออกจากบ้าน หลังสุด สายสุด เพราะคนตัวเล็ก นี่แหละ

อีกอย่าง แม่กะออกไปให้พอดีเวลา เลิกเรียนพิเศษของพี่ผักบุ้ง ตอนสิบโมง

รับพี่ผักบุ้ง จากเรียนพิเศษ แล้ว ก็ไปรับปู่ กับ ย่า ที่บ้านย่าไพ ไปช็อปปิ้ง ที่เอสพลาหนาด เอ๊ย! Big C

(เหมือนทุกที ที่มาเชียงราย)  ก็ใช้เวลา อยู่ที่ Big C  ซื้อของ ดูของ แล้วก็กินกลางวัน กันที่นี่เลย

2 ผัก เรียกร้อง KFC  แต่ ปู่ กับ ย่า ขอ บาย ก็เลยแยกกันกินกลางวัน  พอกินอิ่มเสร็จแล้ว

ก็ มาสมทบกัน ขับรถกลับบ้านเรา ปู่ กับ ย่า ก็ นอนเล่น พัก แข้ง พักขา ที่บ้านเรา

รอป้าไก่ มารับกลับบ้าน ที่เชียงม่วน  ซักบ่ายๆ ป้าไก่ ก็มารับ ปู่ กับ ย่า  แล้วก็ ถึงเวลา ที่ต้อง ล่ำลา กัน

บ๊าย บาย เจอกันใหม่ (เป็นเสียงจากผักหวาน) แน่ ๆ จ้า

      เพิ่มเติม    :   แล้วก็ถึงเวลา ตีสี่ของเช้าวันที่ 25 กันยายน 2551
อิป้อ ลงมาตามบอกให้ไปนอนได้แล้ว  เพราะว่าแม่นั่งหน้าคอม ตั้งกะเที่ยงคืนกว่า ๆ จนถึงตอนตีสี่
ก็ยัง up ไดฯ หน้านี้ไม่เสร็จ
แม่ก็เลยต้องจำยอม ปิดเครื่อง แล้วล็อคไดฯหน้านี้ไว้ก่อน แล้วก็ขึ้นไปนอน ซัก ชั่วโมงกว่า ๆ ก่อนออกไปทำงาน

และตลอดทั้งวันแม่ก็ไม่สามารถ up ไดฯ ต่อได้จนกลับมาถึงบ้านตอนเย็นนี้ ซัก ทุ่มกว่า ๆ

แม่ก็แอบแว๊บบบ จาก อิป้อ และ ผักหวาน มานั่ง up ไดฯ ต่อให้เสร็จ จนตอนนี้สามทุ่มกว่า ๆ น่าจะเรียบร้อยแล้ว

ย้อนกลับไปดูถึงได้รู้ว่า ทั้งยาว(ไดฯ) และ ใหญ่(รูป) มั๊ก ๆ

^_^

ด้วยความคิดถึง - อัญชลี จงคดีกิจ